One of the 20th century’s most important literary figures and a pioneer of Portuguese modernism, Fernando António Nogueira Pessoa, poet, writer, thinker and literary critic, was born in Lisbon on June 13,
Salgın nedeniyle bayramları evde kutlamak zorunda kalıyoruz. Bunlar yeni deneyimlediğimiz durumlar. Ramazan Bayramı, 19 Mayıs, 23 Nisan… Artık evlerden seremonilere katılmak durumundayız. Geçen 23 Nisan’da saat 21:00’de herkes balkonlarından İstiklal Marşı söyleyecekmiş,
MoreBu gün bayram… Beni çocukluğuma götürüyor. Bayram aslında bir bakıma çocukluğumuz değil midir? Çocukluğum Karadeniz’in yemyeşil bir köyünde geçerken bayramların heyecanı bir başkaydı. Yeni giysiler, yeni heyecanlar… Bayram namazımdan sonraki kahvaltı… O
MoreKorona salgınından önce bir ‘geçmişe takılma, geleceğe bak’ durumu vardı. Her zaman geçmişi kutsayan bir insan olarak bu ‘ geçmişe takılma’ telkinlerinden ben de etkileniyordum. Acaba bu kadar geçmişi düşünerek ve bazen
MoreCorona salgını, Will Smith’in başrolünü paylaştığı ‘ Ben Efsaneyim’ filmini çağrıştırdı.. Bu filmi yıllar önce izlemiş ve etkisinden uzun süre kurtulamamıştım. Şimdi televizyonlarda Newyork’un boş sokaklarını görünce Robert Neville’nin (Will Smith) filmdeki
MoreGece yatarken telefonumun ekranı rengarenk görünüyor karanlıklar içinde. Whatsapp, gmail, twiter, olmazsa olmazsa google ve bunun gibi birçok uygulama. Hepsi parmaklarımın ucunda. Bir dokunuşumla, tüm varlığımla ordayım işte. Odanın karanlığında gidemediğim yerlere
MoreGeçenlerde devlet tiyatrosunun oyunlarından “Bir Nefes Dede Korkut” oyununa oğlumla gittik. İyi ki de gitmişiz. Bazen tiyatroya ailemden birini veya bir arkadaşımı götürürken ödüm patlıyor. Oyun kötü olacak ve sıkılacaklar, diye. Bu
MoreGüneşli ve güzel bir İstanbul gününde Harbiye’de 2019 sonbahar sezonun benim için ilk oyununa gidiyorum. Marmaray’ı kullanarak ve sonrasında metroya aktarma yaparak Taksim’deyim. Son zamanlarda Marmaray favorim. Üsküdar ve Kadıköy’e de artık
MoreBir hastane odası… Hayata tekrar açılan bir kapı… Kimi zaman da üzerine kapanan son kapı… Gece yarısı susmuş koridorlardan inleyen bir çığlık ise nöbetin asıl başlangıç fişeği… “Hemşire Hanım, yetiş! Göğsüm ağrıyor!”
More