Ordu'nun Unutulmaz Doktoru Dikran Amca

Ordu’nun Unutulmaz Doktoru Dikran Amca

Ordu kentinin uzun yıllardır şifa meleklerinden birisi de Doktor Dikran Toraman amcadır. Onlara sağlıklı günler diliyorum. Doktor Dikran amcanın ve Eczacı kardeşi Ardem Ablanın şifa vermediği hiç bir ocak yok gibidir. Onların bu şehre yaptığı çeşitli hizmetleri birçok defa basında keyifle yazıp çizdik. Bu kez de Doktor Dikran amca hakkında Lale Celepoğlu, Lalenin Bahçesi adlı blogunda eski Ordu anılarında onları paylaşmış. İşte Lale Hanımın kaleminden Doktor Diktan amcalar hakkında çok güzel ve anlamlı bir anekdot …

Okumak için devam et: Tahıl Pazarında Kutlanan Bir Fındık Bayramı

“…Biz küçükken boğazımız ağrıdığında ateşlendiğimizde annem bizi hep ona gösterirdi. Çünkü o bizim Dikran Amca mahallemizin doktoruydu.Geçenlerde Dahiliye Uzmanı olan Doktor Dikran Toraman’ın resmini görünce, çocukluğumun geçtiği küçük Ordu şehrindeki eski günleri hatırladım. Çelimsiz vücudumla ateşler içerisinde yattığım yatağımdan gözlerimi belli belirsiz açabildiğimde, kelebek gözlüklerinin ardından sevecenlikle gülümseyen o gözleri, alnımdaki o sıcak, şefkatli eli unutmak mümkün müydü, bütün şehrin sevgilisi doktor Dikran Amca’yı? Doktor Dikran Toraman elli yıla aşan meslek yaşamında binlerce Orduluya şifa dağıtmış. Hâlâ mesleğini icra ediyor. Ordulu çocukların doktor amcası, Orduluların Doktor bey’i, abi’si idir.

Ama o eski yıllarda bir gerçek daha vardı. Doktor Dikran amca bize ne kadar ilaç verse, iğneler yapsa da ille de annem taflan yapraklarını boğazımıza sarardı. Bu konudan daha önce söz etmiştim. Yaprakları kauçuk yapraklarına , meyvesi de kirazımsı ama yendiğinde ağızda burukluk bırakır. Yani boğazı şişen çocuk hemen Mualla’lara gider. Ayten Teyze den ağaçlarında ki yapraklardan istenirdi.

Doktor Dikran Amca ile de ilgili bir şey daha anlatmam gerek. Dikran Amca , Doktor, kızkardeşi Ardem Hanım ise eczacıydı. Ordu’da ki bir inanışa göre dişi çıkan çocuk dişini , yüksek mevkili , okumuş birinin evinin damına atarsa O da öyle biri olur. Yani hemen her gün bi kaç diş atılırdı evlerinin damlarına. Annesi pek eğlenirdi bu durumla, şu taraf daha alçak o taraftan atın diye taktik bile verirdi. Bu doğru olsaydı bizim mahallenin tüm çocuklarının Doktor ya da Eczacı olması gerekirdi. Yani bu tez çürüdü :))…” Hey gidi eski Ordu ve o eski Ordu’nun güzel insanları hey… Nerelerdesiniz şimdi…