Rusya, Sudan’da deniz üssü kuracak
Kızıldeniz ve Hint Okyanusu’ndaki Rus donanmasının savaş kabiliyeti, Sudan’ın Kızıldeniz kıyısındaki bir askeri üs ile önemli ölçüde artırılacaktır.
Rusya Başbakanı Mikhail Mişustin tarafından imzalanan ve 11 Kasım’da kamuoyuna açıklanan bir taslak anlaşmaya göre, Rusya Sudan’ın Kızıldeniz kıyısında Rus donanması için bir lojistik merkezi olarak hizmet verecek bir askeri üs kurmayı planlıyor.
Anlaşma, Sudan’ın Rus üssü için 25 yıllık bir süre için ücretsiz bir arsa sağlayacağını belirtiyor. Sonraki 10 yıllık dönemler için otomatik olarak yenilenecektir. Anlaşmayı feshetmek için taraflardan birinin diğer tarafa niyetini bir sonraki dönemin sona ermesinden en az bir yıl önce bildirmesi gerekir.
Üssün kapasitesi aynı anda dört gemide sınırlandırılacak olsa da, nükleer enerjiyle çalışan gemilerin yanaşmasına izin verildiğinden, Rus donanmasının Kızıldeniz ve Hint Okyanusu’ndaki muharebe kabiliyetini önemli ölçüde artırıyor. Anlaşmaya göre bu tesiste daimi olarak kalan askeri personel sayısı 300 kişiyi geçmemelidir. Ayrıca Rusya, Sudan’ın limanları ve hava limanları aracılığıyla “üssün işletilmesi ve” görevlerin savaş gemileri tarafından yerine getirilmesi için “gerekli olan her türlü silah, cephane ve teçhizatı ithal etme ve ihraç etme hakkına sahip olacak. Anlaşmanın ana hatlarını açıklayan yayınlanan belgeye göre Sudan, ithalat ve ihracat harç ve vergilerini tahsil etmeyecek.
Okumaya Devam et:
Liberal feminizm kadınlarda başarısız oldu
Sessizce fısıldayın ama gazeteciler şimdiden Başkan Donald J Trump’ı özlemeye başladı
Belgeye göre üs, Port Sudan kenti yakınlarında kurulacak. Üssün sınırlarının dış koruması Sudan tarafınca yapılacaktır. Bu arada üssün su alanı sınırlarının ve hava savunmasının korunması Rusya’ya bağlı olacak. Sudanlı yetkililerin talebi üzerine, Rus tarafı, Sudan karasularında sualtı karşıabotaj desteğinin organizasyonu ve uygulanmasına yardımcı olabilir, arama kurtarma operasyonlarına katılabilir, yerel deniz kuvvetlerine hava savunması sağlanmasına yardımcı olabilir ve yeteneklerini güçlendirebilir. Sudan silahlı kuvvetleri. Anlaşma, Rusya’nın Sudan’a bu amaçlar için ayrı bir protokolde belirtilecek şekilde ve şartlar altında silah, asker ve özel teçhizat tedarik edeceğini belirtiyor.
Modern Rusya, Sovyet donanmasının sahip olduğu kuvvetlerin gücünü yeniden yaratmayı başaramadı ve mevcut filosu, gemi sayısı ve savaş görevlerini yerine getirme kabiliyeti açısından ikincisinden birçok kez daha düşük. Aynı zamanda, Rus askeri komutanlığı, dünyanın çeşitli bölgelerinde güç projelerine hizmet eden Rus savaş gemilerinin kalıcı olarak üslenebileceği bir deniz üsleri ağını konuşlandırarak yetersiz sayıdaki deniz personelini telafi ediyor.
Sudan’da Rus üssünü kurma planı, son yıllarda benzer girişimleri takip ediyor – 2015’te Suriye’de Khmeimim hava üssünün kurulması ve Rusya’nın Orta bölgedeki konumlarını eski haline getirmek için Moskova’nın Tartus’taki (Suriye’nin Akdeniz kıyısındaki) deniz üssünün yeniden inşası dahil. 1991’de Sovyetler Birliği’nin dağılmasının ardından kaybolan Doğu, Kuzey Afrika ve Hint Okyanusu.
1964’ten 1977’ye kadar Somali’de Berbera şehrinde bir Sovyet askeri üssü vardı. Ve 1978’de, Mengistu Haile Mariam liderliğindeki Etiyopya’nın Sovyet yanlısı rejimi ile Kızıldeniz’deki Dahlak takımadalarındaki Nokra adasında bir Sovyet deniz üssü kurulması konusunda bir anlaşma imzalandı (şu anda Eritre’ye ait) . Bu askeri tesis, Hint Okyanusunda faaliyet gösteren SSCB donanmasının 8. operasyon filosunun gemilerinin kalıcı olarak üslenmesini ve onarımını sağladı. Nokra’daki üs, takımadaların Eritreli isyancılar tarafından ele geçirilme tehdidi nedeniyle 1990 yılında dağıtıldı.
Rusya’nın Kızıldeniz’e dönüşü birçok yönden bir prestij meselesidir. Buradaki askeri mevcudiyet, Hindistan ve Doğu Asya’dan Avrupa’ya ve Amerika Birleşik Devletleri’nin doğu kıyılarına mal akışını kontrol etmeyi mümkün kıldı. Basra Körfezi bölgesinden Avrupa ve Kuzey Amerika’ya hidrokarbon – petrol ve sıvılaştırılmış gaz – tedarikinin ana yolu da bölgeden geçiyor.
Yemen’deki çatışma ve Husilerin Kızıldeniz’deki gemilere saldırıları ve Hint Okyanusu’nun kuzeybatı kesiminde Somalili korsanların faaliyetlerinin yoğunlaşması, tüm büyük askeri güçleri burada askeri üsler edinmeye zorladı. Çoğu Cibuti’de yoğunlaşmıştı. Amerika Birleşik Devletleri, Fransa, Çin, İtalya ve hatta Japonya, askeri tesislerini Cibuti’ye yerleştirdi. Birleşik Arap Emirlikleri, Assab (Eritre), Berbera (Somali) ve Yemen adaları Perim ve Sokotra’da üsler kurdu. Bu arada Türkiye, Suakin’de bir askeri tesis kurmak için Sudan ile görüşüyordu, ancak Nisan 2019’da Başkan Ömer el Beşir’in devrilmesinin ardından planlar çöktü. Bu koşullar altında, Moskova muhtemelen askeri yaratma sürecine dahil olmak zorunda hissetti. bölgedeki üsler.
Önceden, Cibuti’de bir Rus askeri üssü kurma planları vardı. 2012’den 2014’e kadar Rus tarafı ile Cibuti hükümeti arasında bir Rus askeri tesisi için toprak tahsisi konusunda görüşmeler yapıldı. Ancak Cibuti yetkilileri, donanımsız sahildeki Rus ordusu için elverişsiz bir yerde sadece küçük bir alan sağlamayı kabul etti. Üssü inşa etmenin maliyeti caydırıcıydı ve 1 milyar doları bulabilirdi. Sonuç olarak, Moskova teklifi reddetti ve planlar durduruldu.
Bununla birlikte, Kızıldeniz’de bir askeri üs oluşturma konusu gündemde kaldı ve Kasım 2017’de eski Sudan Devlet Başkanı Beşir’in Moskova ziyareti sırasında tekrar gündeme geldi. O sırada taraflar, Rusya’da bir Rus deniz tesisi açma konusunu önemli ölçüde tartıştı. Port Sudan ile ön anlaşmalara vardı. Ülkedeki bir Rus üssü çok daha erken ortaya çıkabilirdi, ancak bu devrim ve Beşir’in devrilmesi ile engellendi. Özellikle, Sudan’daki askeri varlığını konuşlandırmakla ilgilenen Moskova, protestolar sırasında Beşir’i desteklemeye çalıştı. PMC olarak bilinen Rus özel askeri müteahhitlerinin 2019’da Sudan’da göründüğüne dair raporlar vardı ve bu, Rusya Dışişleri Bakanlığı’nın resmi temsilcileri tarafından da onaylandı.
Bashir’in Nisan 2019’da görevden alınmasına rağmen, Rus ve Sudan ordusu ile PMC’ler arasındaki etkileşim bozulmadı, aksine devam etti. Sudan’daki hükümet karşıtı protestolar sırasında Rus yardımı, doğrudan Beşir’e değil, daha ziyade ilk önce cumhurbaşkanını destekleyen, ancak nihayetinde ona karşı bir darbe gerçekleştiren orduya yönlendirildi. Bu nedenle, Moskova ile Hartum arasında bir askeri üssün kurulmasına ilişkin anlaşmalar, yalnızca yeni Sudan hükümeti döneminde yürürlükte kalmadı, aynı zamanda nihai bir anlaşma aşamasına da getirildi.
Sudan’da bir Rus askeri tesisi kurma anlaşması, iki ülke arasındaki ilişkilerdeki olumlu dinamikleri artırdı ve Sudan’daki Rus etkisini doğruladı. Daha önce, 2019’da, Rusya ile Sudan savunma bakanlıkları arasında, Sudan askeri departmanına bağlı kalıcı bir Rus askeri misyonunun oluşturulmasını sağlayan askeri ve askeri-teknik işbirliği anlaşmaları imzalandı.
Ayrıca bazı haberlere göre Rus tarafı, üçüncü ülkelerden geçerek yaptırımları atlayarak zaten silah sevkiyatı gerçekleştirdi. Örneğin, Moskova’nın 2008’de Belarus üzerinden Sudan’a MiG-29 savaşçıları sağladığı bildirildi. Ancak, Moskova yakınlarındaki Kubinka’daki Ordu-2020 forumunun oturum aralarında, Hartum’a silah temini konusunda yeni doğrudan anlaşmalar imzalandı. açıklanmadı. Rus-Sudan işbirliği, çeşitli raporlara göre hem Rus PMC’leri hem de Sudanlı Janjaweed oluşumlarının doğu askeri lideri Khalifa Hifter’e destek sağladığı Libya’ya da yayıldı.
Aynı zamanda, Port Sudan’da bir askeri üs kurulmasına ilişkin bu anlaşmada bir hava kuvvetleri bileşeni ve bir pist için bir hüküm bulunmamaktadır. Bu nedenle, bu askeri tesis, Sahra altı Afrika’daki Rus askeri misyonları ve PMC’ler için bir güç ve destek projeksiyonu olarak hizmet edemez. Böylelikle öncelikle Rusya Federasyonu deniz kuvvetlerinin menfaatine uygun şekilde kullanılacak olup, Rusya ordusuna ve Afrika’daki PMC’lere lojistik destek Suriye Khmeimim hava üssü üzerinden yapılmaya devam edilecektir.
Yine de Libya’da yeni Rus askeri tesislerinin kurulması göz ardı edilemez. Sudan örneğinde olduğu gibi, Rus ordusu PMC’lerin “izinden” gelebilir ve Sahra altı ülkelerde Rusya Federasyonu’nun çıkarlarına hizmet etmeye odaklanacak üsler kurabilir. Örneğin, Libya’daki El-Vatan üssünde olduğu gibi, Ulusal Mutabakat Hükümeti güçlerinin kontrolüne girene kadar Rus PMC’lerinin kargo uçakları tarafından zaten kullanılıyordu.
Rus askeri analisti ve Rusya Uluslararası İlişkiler Konseyi’nde (RIAC) uzman olan Ilya Kramnik, Al-Monitor’a, Port Sudan’daki Rus askeri üssünün Kızıldeniz’deki Rus filosunun varlığını sağlamak için tasarlandığını ve daha geniş anlamda, Hint Okyanusu’nda.
Bu askeri tesis, korsanlıkla etkin bir şekilde mücadele edecek, “kara trafiği” (silah kaçakçılığı, insan kaçakçılığı ve yasadışı göç) bastıracak ve petrol ve gaz sektöründe gelecek vaat eden projelerin korunmasını sağlayacaktır. (2018 yılında Sudan Enerji Bakanlığı, Port Sudan Petrol Rafinerisi inşaatı için isimsiz Rus şirketleri ile bir anlaşma imzaladı.) Ayrıca Kramnik’e göre bölgedeki deniz güvenlik hizmetlerinin ihracatı için uygun bir başlangıç noktası.
Kramnik, “Kızıldeniz’de ve bir bütün olarak kuzeydoğu Afrika çevresindeki sularda, belirli bir deniz güvenliği açığı var ve Mısır dışında diğer devletler bu görevi kötü yapıyor” dedi.
