Sessizce fısıldayın ama gazeteciler şimdiden Başkan Donald J Trump’ı özlemeye başladı
Beni yanlış anlamayın – Leicester City dört yıl önce Premier Lig’i kazandığından beri bu kadar mutlu hissetmemiştim: 2016 sürprizlerle dolu bir yıldı. Hava bu kadar soğuk olmasaydı, CNN’de Philly’nin Trump’ı Beyaz Saray’dan çıkardığını gördüğümde sokakta dans ediyor olurdum. Yine de bir kadeh içtim.
Yine de bir gazeteci için karışık duygular var. Ve şimdiden Başkan Donald J Trump’ı özlemeye başladım.
Anlayacağınız üzere Donald, harika haber metinleri için biçilmiş kaftandı. Başkan seçilen Biden’ın, biz maaşlı yazarları böylesine takatsiz bırakarak meşgul etmeyi sürdüreceğinden epey şüpheliyim. Trump döneminde haber merkezleri endişeyle saatlerine bakar, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı nefret dolu bir başka hareketli günün özgür dünyayı altüst eden ilk kızgın tweet’ini sıkıp çıkarmak üzere paytak paytak yürüyüp tuvalete gidene kadar gerekirse basın konferanslarını ertelerlerdi.
BÜYÜK HARFLE YAZILMIŞ OLANLAR! aksi takdirde sessiz geçecek bir haber gününde en büyük içtenlik ve minnettarlıkla karşılananlardı. ÇOK GÜZEL!! ÇOK AZAMETLİ!! EZİKLER!! “Covfefe”nin (Trump’ın gazetecileri eleştirmek için kullandığı olumsuz ve yazım hatası içeren bir ifade -çn.) ne anlama geldiğini hâlâ merak ediyoruz. Ardı arkası kesilmeyen tweet’leri, röportajları, basın toplantıları ve radyo istasyonlarına gelişigüzel bağlanmasıyla tarihin gördüğü en geveze başkandı.
Okumuya Devam Et: Türkiye-ABD ilişkileri Biden döneminde daha da zorlanacak
Tercih ettiği mecra Twitter’dı, küçük husumetler için de jeopolitik meselelerde de onu kullandı. Bunlar arasında özellikle el üstünde tutulan olay, Kim Jong-un’la arasında geçen ve giderek kızışan Twitter alışverişiydi. “Akıl Hastası Bunak, Küçük Roket Adam’la Karşı Karşıya”, önceki nesil gazeteciler için 1962 Küba Füze Krizi neyse, bizim için de onun yarı komik ve yarı trajik eşdeğeriydi. Başkan, Kuzey Kore’nin buhara dönüştürüleceğini bildirmek üzere BM’ye gitmiş; ama Kim’le tarihi barış girişimlerini ve zirveyi de başlatmıştı. Harika fotoğraflar.
Trump’la sıkıcı tek bir an bile olmadı. İlk günden itibaren, Başkanın sözcüsü olan talihsiz Sean Spicer’ın Ocak 2017’da Trump’ın göreve başlama töreni için toplanan kalabalığın ve dünya çapındaki izleyici kitlesinin tarihin en büyüğü olduğunu (“nokta”) iddia ettiğinde medyayla savaş başlamıştı. Bizden daha birçok “alternatif gerçeğe” inanmamız istendi.
Utanç verici sahneler yaşandı: iddialı laflar, yaygaralar, komplo teorileri, yalan haberler, hileler, dalavereler ve hatta yalan diyebileceğimiz şeyler. Ayrıca, işten çıkarmalar ve istifalar (“Beleşçi” Anthony Scaramucci’nin 8 günlük şöhretini hatırlıyor musunuz?), Stormy Daniels, azil soruşturması ve zayıf şekilde saklanan ırkçılık (Trump’ın ifadesiyle söylemek gerekirse, “her iki tarafta da iyi insanlar”).
Koronavirüsü öldürmek için insan vücuduna dezenfektan veya güneş ışığı verilmesini yüksek sesle düşündüğü an, sanırım kişisel olarak en sevdiğim beyanıydı. Fakat bildirildiği üzere görev yeminini İncil yerine İş Bitirme Sanatı’nın (The Art of the Deal, Trump’ın Tony Schwartz’la beraber kaleme aldığı kitap -çn.) bir nüshasına el basarak yapma dileği, benim için Trump döneminin en çarpıcı anekdotu olmaya devam ediyor.
Sözüm ona medyayı küçümsüyor ve gazetecilerden nefret ediyordu; ama Trump bu iş için gerçekten harikaydı. Beğenirseniz, benim zanaatımın kirli sırrı şu: Trump’ın dengesiz, deli, mantıksız, bencil, cafcaflı, çocuksu, tehlikeli, kindar, anlamsız (o saç neydi öyle!) ve yakışıksız davranışları seyirciyi, satışları ve tıklamaları dünyada kimsenin yapamadığı şekilde coşturdu. Nokta. Bu, Donald Trump’ın hakikaten övünebileceği tek şey.
