Netanyahu’nun Netanyahu’ları İsrail’de göreve başladı
Giden başbakanın hoşnutsuz yardakçılarının kurduğu koalisyonun zaten korkunç bir durumda çok fazla değişikliğe yol açmasını beklemeyin.
İsrail’in muhtemel “değişim hükümeti”, tek bir amacı *olası ortaklardan oluşan bir koalisyondur – ülkenin başbakanını değiştirmek. Peki Binyamin Netanyahu’yu iktidardan indiren İsrail’de mi yoksa Filistin’de mi olumlu bir değişime yol açacak?
Dört ulusal seçim ve zorlu uzun müzakereler de dahil olmak üzere bu rengarenk koalisyonun oluşumuna yol açan uzun yolculuk, kendine güvenen ve müreffeh bir İsrail’de kişisel hırsın siyasetten ve siyasetin ideolojiden daha ağır bastığını gösterdi.
- İsrail, Netanyahu döneminin sonunu görüyor
- Vatanseverlik ABD askeri gazileri için ne anlama geliyor?
- Delhi’nin tozunda yaşam: ‘Kokunu alıyorum, tadıyorum, ağırlığını hissediyorum’
Aslında, kişisel hırslarını ve çıkarlarını ilerletmek için her türlü yolu takip etme konusundaki sınırsız istekliliğini ilk ortaya koyan Netanyahu’ydu. Filistinli Arap partilerle herhangi bir işbirliği girişimini Siyonist olmayan diye şeytanlaştırdıktan sonra, başbakanlığını korumak için Birleşik Arap Listesi ile bir koalisyon anlaşması peşinde koşan oydu. İsrail toplumundaki en açık ırkçı unsurların örgütlenmesine ve meşrulaştırılmasına yardım eden, eşiği geçmelerini ve Knesset’e girmelerini sağlayan oydu.
Ancak “sihirbaz” Netanyahu büyüsünü kaybetmiş görünüyor. Çok ileri gitti, çok fazla yalan söyledi ve zirvede kalabilmek için çok fazla arkadaşın üzerine bastı.
Gerçekten de, hiçbir şey bu yeni siyasi aşırılıklar koalisyonunun oluşumunu düşmanlıktan daha iyi açıklayamaz – siyasi liderlerin kendilerini defalarca aldatan veya doğrudan yakan adama karşı intikamını alan düşmanlığı.
Sırasıyla olası başbakan ve maliye bakanı Naftali Bennett ve Avigdor Lieberman, daha önce Netanyahu’nun genelkurmay başkanlığını yapmışlardı. Müstakbel adalet bakanı Gideon Sa’ar, bir zamanlar kabine sekreteriydi. Koalisyonun Netanyahu’yu görevden alma çabalarına öncülük eden Yair Lapid ve Benny Gantz bile geçmişte kabinesinde bakanlık yapmışlardı.
Ama elma ağaçtan uzağa düşmez. Yıllarca kölelerini bir akrep gibi besledikten sonra, Netanyahu’nun çocukları onu çarpık bir siyasi Matrifaji ritüelinde yutmak için çıktılar.
Netanyahu etkisiz hale getirildiğinde ve geri dönüş yapamadığında, “hükümet değişikliği”, tüm pratik amaçlar için, varoluş nedenini kaybedecektir.
Koalisyon ortakları sadece büyük meseleler üzerinde anlaşmazlığa düştüler ve dönüştürücü ve hatta geçiş amaçlı yeni bir ulusal gündem bir yana, herhangi bir sonuçsal politika değişikliğini kabul etmeleri pek olası değil.
Bunun yerine, örneğin, refah devletindeki büyük değişiklikler konusunda çok sayıda siyasi tartışma bekleyin.
Müstakbel laik milliyetçi maliye bakanı olan Lieberman, bütçeleri dini partilerin bağlantılı okul ve kurumlarından uzaklaştırmakta ısrar edebilir.
Kendisi de dindar bir ortodoks Yahudi olan Başbakan Bennett’in diğer dini partiler arasındaki rakiplerini zayıflatmak için bu tür hareketleri engellemeyi mi yoksa teşvik etmeyi mi seçeceği henüz belli değil.
Ancak Bennett, yerleşimlerin genişletilmesi veya ilhak edilmesi gibi daha önemli konularda koalisyonun patlama riskini göze almadan ani veya aşırı hamleler yapamayacak.
120 parlamento sandalyesinden 61’den fazla olmayan bir çoğunluğa sahip olan, herhangi bir hoşnutsuz eksantrik tarafından yapılacak herhangi bir ayrılma, “değişim hükümeti”nin geri alınmasına yol açabilir.
Bu nedenle, bunun önümüzdeki günlerde ve haftalarda nasıl gelişeceğini veya daha doğrusu gelişeceğini kimse tahmin edemez. Ancak Netanyahu’dan daha kötü olamayacağını düşünüyorsanız, tekrar düşünün.
Önde gelen bir yerleşimci grubunun eski lideri ve Arapları öldürmekle övünen fanatik bir serseri olan Bennett, Netanyahu’dan bile daha az vicdan azabına sahip.
Paradoksal olarak partisi, Nisan 2019 seçimlerinde Knesset’te herhangi bir sandalyeye sahip olmak için gerekli olan barajı bile geçemedi.
Şimdi başbakan olmaya aday.
Likud, suçla itham edilen Netanyahu’yu parti liderliğinden görevden almaya karar verirse ya da ne zaman olursa olsun, özellikle de ciddi yolsuzluk ve dolandırıcılık suçlamalarıyla resmen yargılanıyorken, siyaset kurumu örümcekleri ve akrepleri yakında tekrar iş başında olacaklar. çok iyi hapiste biter.
Böyle bir gelişme, Knesset’te çoğunluğu oluşturan sağ ve aşırı sağ partiler için farklı, daha tutarlı koalisyon olasılıklarının yolunu açacaktır.
Bu partilerin yapacakları ilk şey, “aşırı pragmatik” Birleşik Arap Listesi’ni otobüsün altına atmak olacak.
Birleşik Arap Listesi, Yeşil Hattın diğer tarafında kendi halkına baskı uygulayan hükümete verdiği desteğin ona bir miktar mali imkan kazandıracağını umuyor, ancak Netanyahu gittiğinde, İsrail sağının onsuz bir kez daha birleşeceği kesin. .
Kişisel siyasi kan davalarıyla meşgul olmasına ve medyasının siyasi sirkle meşgul olmasına rağmen, İsrail aslında yıllardır sürekli olarak sağa doğru ilerliyor.
Bugün, aşırı sağcı Likud partisi parlamentoda yaklaşık 30 sandalyeye sahipken, İsrail’i otuz yıl boyunca yöneten muhtemelen “merkezci” İşçi Partisi sadece siyasi bir dipnot.
Geçtiğimiz birkaç on yıl boyunca, her iki düzen partisi de yasadışı yerleşimlerin genişletilmesini ve ilhak edilmesini destekleyen ve bir Filistin devletinin kurulmasına temelde karşı çıkan çeşitli aşırılık yanlısı partiler doğurdu.
Bu partiler gelecekteki herhangi bir koalisyon hükümeti için vazgeçilmezdir – onlarsız hiçbir büyük siyasi parti yönetemez.
Kısacası, “hükümet değişikliğinin” zaten korkunç bir durumda çok fazla değişikliğe yol açmasını beklemeyin. Ancak “değişim hükümeti”nin kaçınılmaz değişiminin aynısından daha fazlasını, ancak daha kötüsünü üretmesini bekleyin.
Netanyahu bitmiş olabilir, ancak bir mucize dışında, Netanyahu’nun Netanyahu’ları burada kalacak.
