Koronavirüs’ün Yeniden Enfeksiyonu Yakında Gerçekliğimiz Olacak
Görünüşe göre, yeniden enfeksiyon basit bir terim gibi görünüyor insanlara. Kelimenin tam anlamıyla “enfeksiyon” iyileşmiş bir kişinin aynı mikropla ikinci karşılaşması demek. Bulaşıcı hastalıkların bilimsel literatürüne geçmiş, tanıdık bir kelimedir, yeterince zararsızdır: bir mikrobiyal eko, bir immünolojik encore eylemi.
Ancak pandemi sayesinde, yeniden bulaşma anlamsal ve bilimsel bir karmaşa haline geldi.
Yeni COVID-19’un yüküyle uğraşan yeniden enfeksiyon, hiç bitmeyen hastalık döngülerini yükselterek daha dehşet verici bir boyut kazandı. Test, bağışıklık ve aşılar konusundaki tartışmaların merkezine oturdu; anlamı uğursuz manşetlerle karıştırıldı, çılgınca yanlış anlaşıldı. Koronavirüs bağlamında immünologlara yeniden enfeksiyon hakkında soru sorduğumuzda birçok kişi iç çekiyor.
- okumaya devam et:
- Dünyada en çok kullanılan sosyal medya platformları
- Çin Sinovac aşısının etkililiği yüzde 83,5
Onları suçlayamayız. Yeniden enfeksiyonla ilgili herhangi bir konuşmanın merkezinde büyük ölçüde çözülmemiş bir gizem var: COVID-19 kurtulanlarının koronavirüsten gerçekten güvende olup olmadığı… Geçen yaz, bir dizi belirgin yeniden enfeksiyon vakası, virüsün vücudun ona karşı koruma yeteneğinden daha güçlü olduğunu ima ediyor gibiydi – bu yeniden enfeksiyon, nadir de olsa, vücudun savunmasındaki bir başarısızlığa bağlanabilirdi.
Ancak enfeksiyon iki oyunculu bir oyundur ve her iki yarışmacının da değişmesi, ikinci bir çatışmanın dinamiklerini etkileyebilir. Zaman zaman vücudun bağışıklık kaleleri zayıflayabilir ve duvarları çatlayabilir. Ya da bir mikrop, bir zamanlar onunla savaşan konukçu tarafından tanınmaz hale gelene kadar yüzeyini değiştirebilir – böceğe karşı geliştirilen orijinal savunmalar hala ayakta olsa bile. Bu son durumlar, başka bir enfeksiyondan daha az katı bir şekilde yeniden enfeksiyon olarak tanımlanabilir.
Koronavirüs, virüsün dünya çapında bulunan çok sayıda ana bilgisayarla hızlanan bir süreç olan mutasyona uğramaya devam ederken, bu tür vakalar yakında şaşırtıcı gerçekliğimiz haline gelebilir. 2020’nin çoğu için, sonuç olarak, yaygın olarak tanınan tek bir koronavirüs varyantı vardı: OG SARS-CoV-2. Son zamanlarda araştırmacılar, yeni varyantların COVID-19’dan kurtulanlarda mağaza kurduğu birkaç örnek belirlediler. Uzmanlar, bu olayları açıklamak veya bunları, insanların bağışıklık savunmalarının basitçe düştüğü vakalardan ayırmak için henüz ortak terimler üzerinde anlaşamadılar.
Ancak koronavirüsün belirli insanlarda kendini nasıl ve neden yeniden kurduğunu çözmek, bunun olmasını önlemek için çok önemlidir. Yeniden enfeksiyonu anlamak, aşıları ve tedavileri nasıl geliştirdiğimizi etkileyecek ve gelecekte virüsün hareketlerini izleyecektir. Koronavirüse karşı bağışıklığın gerçekte ne kadar dayanıklı olduğunu ve virüsün değişme kapasitesinin sınırlarını anlamamıza yardımcı olabilir.
Yeniden enfeksiyonu anlamak için, önce eski enfeksiyonu kavramak faydalı olacaktır. Drew Üniversitesi’nde bir immünolog olan Brianne Barker’ın belirttiği gibi, enfeksiyon temelde bir mikrop ve bir konakçı arasındaki etkileşimi temsil eder: Böcek, çoğalabileceği bir evde konuklar, yaşar.
Bazı enfeksiyonlar gürültülüdür. Ya patojen bir gürültüye neden olduğu için ya da bedenin istenmeyen bir kiracıyı tahliye etme çabasında huysuzlaştığı için hastalığın belirtileri ve semptomları ile birlikte gelirler. Diğer mikroplar sessiz misafirlerdir, o kadar göze batmazlar ki onları fark etmiyoruz bile. Koronavirüs enfeksiyonları gamı yönetebilir gibi görünüyor. Bir kişinin enfeksiyon durumu, mikropu yayıp yayamayacağını da söyleyemez. Emory Üniversitesi’nden virolog Katia Koelle, “Bulaşıcı olmadan da enfekte olabilirsiniz” dedi.
Yolun aynı kuralları yeniden enfeksiyon için de geçerlidir. Tekrarlanan bir enfeksiyon mutlaka aynı semptomlarla veya aynı düzeyde bulaşıcılıkla gelmeyecektir. En klasik yeniden enfeksiyon portresinde, mikrop etkili bir şekilde özdeştir; vücudunuz, böceğin hafızası ile değil. Georgetown Üniversitesi’ne bağlı bir virolog olan Angela Rasmussen, bu muhtemelen “tekrar tamamen duyarlı olmadığınız” anlamına geliyor.
Tipik olarak, bir kişinin bir patojenle ikinci buluşması çok daha hafif olacak ve daha az bir bulaşma tehdidi oluşturacaktır. Bağışıklık hücreleri daha hızlı ve daha güçlü saldırılar yapabilir; Bazen, bu hızlı saldırılar o kadar güçlüdür ki, mikrop, enfeksiyona ikinci bir atış yapmadan önce temizlenir. Diğer zamanlarda, bağışıklık tepkileri enfeksiyonu tamamen önleyemeyecek kadar zayıf veya halsizdir, ancak yine de interloper’ı semptomlara neden olmadan ortadan kaldıracak kadar güçlüdür. Barker bana, “İnsanların çoğu muhtemelen hayatlarında birçok virüsle yeniden enfekte oldu ve bunu bilmiyorlardı, çünkü hastalanmadılar” dedi.
Aynı patojenle tekrarlanan mücadeleler de avantaj sağlayabilir. Bağışıklık hücreleri, istilacılarla her karşılaştıklarında daha fazla bilgi toplar ve gelecekteki nöbetler için becerilerini güçlendirir. İşte ders kitabı immünolojisi: deneyimden öğrenen bir vücut.
Bazı durumlarda, bağışıklık sistemi hafıza kaybına yatkın olabilir. Örneğin, vücudun kızamık virüsü (veya kızamık aşısı) ile ilgili hafızası onlarca yıl, belki de tüm bir ömür sürüyor gibi görünüyor. Ancak kabakulak virüsü daha az kalıcı bir izlenim bırakıyor gibi görünüyor.
Araştırmacılar bazı mikropların neden diğerlerinden daha akılda kalıcı olduğundan emin değiller, ancak bazı ipuçları var. İlk karşılaşmanın doğası, bağışıklık sisteminin sonraki tepkilerini etkileyebilir. Örneğin, daha şiddetli hastalıklar bazen bedeni bir tehdidi daha ciddiye almaya ve bununla ilgili bilgileri uzun vadede alıkoymaya sevk eder. (Bununla birlikte, çok şiddetli hastalık vücudu o kadar derin bir şekilde alt edebilir ki, bağışıklık sistemi virüsün iyi bir anısını oluşturmaz.) Bazı böcekler ayrıca bağışıklık hücrelerinin uzun süreli hafızasına doğrudan müdahale edebilir. Yaş veya biyolojik cinsiyet gibi faktörler de bağışıklık tepkilerinin gücünü etkileyebilir.
Koelle, yeni koronavirüs gibi solunum yolu virüslerine karşı “insanların genellikle çok güçlü bir bağışıklık tepkisine sahip olduğunu” söyledi. Bilim insanları, yalnızca bir yıllık verilerle, bu korumanın ne kadar süreceğini henüz kesin bir şekilde tahmin edemiyorlar, ancak artan sayıda kanıt, ciddi bir kalıcılık gücü olduğunu gösteriyor.
Geçen yaz, Hong Kong’daki araştırmacılar, hastanın ilk hastalığından yaklaşık beş ay sonra, dünyanın ilk doğrulanmış koronavirüs yeniden enfeksiyonunu bildirdi. Ancak ilk vakası hafifti ve ikincisi semptomsuzdu, oldukça şaşırtıcı olmayan, hatta belki de rahatlatıcı bir yörüngeydi. O zamanlar birçok uzman, adamın ilk seferinde yeterince iyi bir bağışıklık tepkisi oluşturmadığı – vücudunun bir düzeyde başarısız olduğu fikrini ortaya attı. O zamandan beri, düzinelerce benzer daha hafif reinfeksiyon vakaları kesin olarak belgelendi ve daha fazlasından şüpheleniliyor.
Ama bu kavgadaki diğer tarafı düşünün. Koronavirüs, diğer solunum yolu virüslerinden daha yavaş mutasyona uğramasına rağmen, yine de baş döndürücü bir hızla gelişmektedir. Tek bir genetik değişiklik, bir virüsü tüm bağışıklık sistemi için görünmez hale getiremez, ancak virüsün görünümündeki art arda değişiklikler, aşinalığını ortadan kaldırabilir. Bu koşullar altında ortaya çıkan enfeksiyonlar, bedenin unutulmasıyla ilgili değildir ve daha çok virüsün kendini gizlemesi ile ilgilidir – hatalı bir güvenlik sistemi tarafından tetiklenen bir soygun ile hırsız kostümün içinde olduğu için başarılı olan arasındaki fark.
Yale’de bir hastalık ekolojisti ve hesaplamalı biyolog olan C. Brandon Ogbunu, “Vücudun bakış açısından, bu tamamen farklı bir hata olabilir,” dedi. Sonunda, gelişen her virüs, yeni bir enfeksiyonun artık bir yeniden enfeksiyon değil, ayrı, ilişkili bir enfeksiyon olması için yeterince değişebilir: bir sororal enfeksiyon veya bir epi-enfeksiyondur.
Washington Üniversitesi’nden evrimsel biyolog ve virolog Jesse Bloom, bu kaçınma taktiklerinin soğuk algınlığına neden olan koronavirüslerin düzenli olarak insan popülasyonuna sızmasına neden olan bir rol oynadığını söylüyor. Aralık ayında, Bloom’un ekibi, insan ve mikrop arasındaki karmaşık silahlanma yarışını detaylandıran bir ön baskı çalışması yayınladı: Soğuk algınlığı koronavirüsünün bir versiyonunu başarıyla engelleyen antikorlar, yıllarca insanlarda dolaşıyor, ancak genetik olarak yenilenmiş torunlarını durdurmak için savaş veriyor.
UCLA’da virolog olan Oliver Fregoso, “Bu çok mantıklı – virüslerin yaptığı şey bu,” diyor. “Virüsler, bulaşmaya devam etmelerine izin verecek şekilde gelişirler. Aksi takdirde, nesli tükenir. ”
Yeniden enfeksiyonun hiçbir parçası kesilip kurutulmaz. Yabancı veya tanıdık her enfeksiyon, bir dereceye kadar, bağışıklık ve viral evrim arasındaki itme ve çekişi yansıtır – her ikisi de bir zamanlar tanıdık olan bir düşmanı yabancı gösterebilir. Ne yazık ki, Bloom, “Hasta olarak ne kadarının sizden, virüsün özelliklerine karşı ne kadar olduğunu ayrıştırmak zor” diyor. Koronavirüs tarafından enfekte olan insanların çoğu, bağışıklık tepkilerini ölçme şansı bulamıyor veya onları enfekte eden virüsü genetik olarak sıralayamıyor, bu da patojenin yeni bir şeye dönüşüp dönüşmediğini anlamanın kesin bir yolu olabilir.
Ancak bu dinamiklerin nasıl çalıştığını ne kadar anlarsak, onları kurcalamak ve kendi bedenimize avantaj sağlamak için o kadar donanımlı olacağız. “İşler yolunda gitmediğinde bunu açıklayabilmeliyiz,” dedi Ogbunu. Bilim adamları, tedavileri daha etkili bir şekilde uyarlayabilirler, bazıları daha zayıf bağışıklık sistemine sahip insanlara daha uygun, diğerleri ise virüsün belirli varyantlarını engellemeye aşırı odaklanmış olabilir. Aynı bilgi, yeni varyantların önüne geçmek için yeniden formüle edilebilecek aşıların üretimi ve dağıtımı hakkında bilgi sağlayabilir. Çoğu koronavirüs yeniden enfeksiyonunun kökenini anlamak, salgın oyun kitabımızda olanlara öncelik vermekle ilgilidir: savunmamızı desteklemek veya elimizdeki en iyi hücumla virüsü sert bir şekilde vurmak.
Chicago Üniversitesi’nde bir immünolog olan Sarah Cobey, geçen yılın insan bağışıklık sistemine olan inancını sarsmadığını söylüyor. Nadir görülen bazı kişiler, ikinci kez enfekte olduklarında çok hastalandı, birkaçı birincisinden bile daha fazla hasta. Ancak koronavirüse karşı başarısız veya anormal bağışıklık, norm olma olasılığı düşük. Cobey, ileriye dönük olarak belgelediğimiz yeniden enfeksiyonların çoğunun muhtemelen virüsün yeni ve yabancı bir görünüm benimsemesini içereceğini söylüyor, “bağışıklık hafızasında gerçekten tuhaf bir şey oluyor.”
Birçok yönden, tekrarlanan enfeksiyonların virüs kayması versiyonu daha kolay olanıdır. Test ve genomik gözetim ile beklenen ve izlenebilir; virüsün ana bilgisayarlarda yayılmasını ve kalmasını önleyen önlemlerle durdurulabilir. Cesaret verici bir şekilde, varyantların hiçbiri OG koronavirüse veya OG bazlı bir aşıya karşı tipik bir bağışıklık tepkisinden tamamen kurtulamıyor gibi görünüyor – ki bu da çok iyi bir haber. Bağışıklık sistemlerimizin olması gerektiği gibi çalıştığına dair bir ipucu. Bizi koronavirüsten korumak için geliştirdiğimiz çekimler, COVID-19 ile ciddi şekilde hastalanma risklerimizi azaltmaya devam edecek; aşı üreticileri, tariflerini varyantları hesaba katacak şekilde güncelleyecektir. Bir varyantla doğal olarak vurulan insanlar, kendilerini hasta hissederlerse, muhtemelen ikinci seferde daha hafif semptomlar yaşayacaklardır. (Aksine, aynı varyantla sık, semptomatik reinfeksiyonlar daha az pembe bir gelecek öngörür.)
Koronavirüs, salgın resmen sona erdikten sonra bile burada kalmaya devam edecek. Virüs, gelişmek için fırsatlara sahip olmaya devam edecek; sayısız biçimiyle, çoğumuzun yolları tekrar tekrar kesişecek. Barker, “Yeniden enfeksiyonlar muhtemelen alışmamız gereken bir şey,” dedi. Ama virüs ve insan birbirine alışacak ve bir yumuşama noktasına ulaşacak; bağışıklık, zamanla bir deniz duvarı gibi gelişecektir.
Bu gerçeği gerçekleştirmek bizim adımıza da dikkatli olmayı gerektirecektir. Tekrarlanan enfeksiyonlar bize bir şey söylerse, virüs ne kadar az mutasyona uğrarsa, kendimizi buna karşı o kadar uzun süre koruyabiliriz. Virüsler, ana bilgisayarlara aç kaldıklarında çoğalamaz ve gelişemezler ve seyahat ettikleri kanalları en iyi şekilde nasıl keseceğimizi uzun zamandır biliyoruz. Geleceğimizi garanti altına almak için geçmişimizden bir şeyler öğrenmemiz akıllıca olabilir. Belki de bağışıklık sistemlerimiz ve virüs birbiriyle ilişki kurabilir.
