Liberaller Gerçekten Daha Eşitlikçi mi?
Son deneyler, bazı durumlarda bilgiye ve insanlara cinsiyet, ırk ve grup statüsü temelinde daha eşitsiz davranma eğiliminde olanların liberaller olduğunu ortaya koyuyor.
Temsili bir deneyde, liberaller, düşük statülü grupları, yüksek statülü grupları olumsuz bir şekilde tasvir eden özdeş pasajlardan olumsuz bir şekilde tasvir eden yazılı pasajları sansürlemek isterken, muhafazakarlar pasajları daha karşılaştırmalı olarak ele aldılar.
Bu, zorunlu olarak liberallerin eşitlikçi olmadığı anlamına gelmez. Liberallerin sonuçların eşitliğine öncelik vermesi ve eşit olmayan muameleyi (en azından bir süreliğine) eşit sonuçlara ulaşmanın bir yolu olarak görmesi olabilir.
Kişilik ölçülerinde liberaller muhafazakarlardan daha eşitlikçidir. Bu eşitlik tercihi, genellikle eşit muamele (örneğin, “İnsanlara daha eşit davranırsak daha az sorun yaşarız”) ve sonuçların eşitliği (ör. gelirleri olabildiğince eşit hale getirmek).
Okumaya devam et:
Bununla birlikte, bazen kişilik ölçekleri beklenen şekillerde davranışla eşleşmez. Örneğin, muhafazakarların kesinlik için epistemik ihtiyaçlarda daha yüksek puan almalarına rağmen, politik olarak liberallerden daha fazla önyargılı görünmüyorlar (yani, politik olarak uygun bilgileri, aksi takdirde aynı olan politik olarak uygunsuz bilgiden daha olumlu değerlendirme olasılıkları daha fazla değil).
American Journal of Political Science’da çıkacak bir makale, bu “simetrik önyargı” modelini iki ulusal temsili çalışmada tekrarlayarak kesinlik için epistemik ihtiyaçların aslında siyasi önyargıyı öngörmediğini bulmuştur.
Öyleyse, liberallerin eşitlik için kendilerinin bildirdiği destekle tutarlı olarak, insanlara ve gruplara muhafazakarlardan daha eşit mi davranıyorlar? Son birkaç yılda yapılan son çalışmalar, bu önermeye şüphe uyandırdı.
Araştırmacılar, katılımcılara aynı veya çok benzer uyaranlar (örneğin, bilimsel bir bulgu, özgeçmiş) sunarak ve bu bilgi parçasının kimin veya hangi grupla ilgili olduğunu (örneğin, bilimsel bir bulgu) manipüle ederek eşit olmayan muameleyi (bazen önyargı olarak da adlandırılır) test eder. erkekler veya kadınlar hakkında, Siyah veya Beyaz iş başvurusu için bir özgeçmiş) ve ardından katılımcıların bilgi parçasını değerlendirmelerini sağlamak. İnsanların uyaranlara farklı cinsiyet veya ırk koşullarında farklı davrandıkları ölçüde, bu eşit olmayan muamele veya önyargı olarak kabul edilir. İnsanlar bir erkek adayı, aynı özgeçmişe sahip bir kadın adaya göre bir iş için daha nitelikli olarak değerlendirirlerse, bu, erkekler lehine (veya kadınlara karşı) eşit olmayan bir muamele veya önyargı olarak kabul edilir.
Bu türden son deneyler ve yarı deneyler, en azından bazen, bilgiye ve insanlara cinsiyet, ırk ve grup statüsü temelinde daha eşitsiz davranma eğiliminde olanların liberaller olduğunu göstermektedir.
Bazı grupları destekleyen veya beğenmeyen değerlendirmeler
Örneğin, iki farklı araştırma ekibi tarafından yapılan iki araştırma grubu, kadınların erkeklerden daha olumlu (daha iyi çekmeceler ve yalan söylemeye daha az eğilimli ve daha zeki) tasvir edildiğinde, erkeklerin daha çok resmedildiği duruma göre, cinsiyet farklılıkları konusunda katılımcıların bilimi daha olumlu değerlendirdiklerini buldu kadınlardan daha olumlu. Bu araştırmaların her ikisinde de, katılımcılar politik olarak daha liberal olduklarından bu eğilimler daha güçlüydü.
Benzer şekilde, Twitter’da daha doğalcı bir çalışmada, liberallerin kadın ve Siyah sporcuların başarılarını erkek ve beyaz sporculardan daha fazla büyütme olasılığı daha yüksekken, muhafazakarlar grupların başarılarına daha benzer şekilde davrandılar. Başka bir çalışmada, Beyaz liberaller Siyahlara Beyaz etkileşim ortaklarına göre daha az öz yeterlik sunarken, Beyaz muhafazakarlar Siyah ve Beyaz etkileşim ortaklarına daha benzer şekilde davrandılar. Ve başka bir kümede, liberallerin düşük statülü grupları olumsuz bir şekilde tasvir eden pasajları, yüksek statülü grupları olumsuz bir şekilde tasvir eden özdeş pasajlara göre daha güçlü sansürleme istekleri vardı, oysa muhafazakarlar pasajları daha karşılaştırmalı olarak ele aldılar.
Diğer araştırmacı ekipleri, diğer alanlarda benzer modeller buldular. Örneğin, siyah adayları bir onur topluluğuna kabul etmek için insanlar daha cömert kabul kriterlerine sahipti ve bu eğilim liberaller arasında daha güçlüydü. Sosyal baskınlık yönelimi yüksek olanlar bir Siyah iş başvurusunda bulunanlara göre Beyaz’ı tercih ederken, bir Beyaz işe başvuran yerine Siyah’ı tercih etme eğilimi, sosyal egemenlik yönelimi düşük olanlar arasında daha güçlüydü. Ve sistem gerekçelendirmesi konusunda yüksek olanlar (daha muhafazakar ideolojiyle ilişkilendirilen), düşük statülü ve yüksek statülü grupları hedefleyen şakaları benzer şekilde komik bulurken, sistem gerekçelendirme konusunda düşük olanlar (liberaller), düşük statülü grupları hedefleyen şakaları, yüksek statülü grupları hedefliyordu.
Sınırlamalar ve gelecekteki araştırmalar hakkında bir söz
Bu bulgular, bu tür çalışmalarla ilgili literatürün kapsamlı bir incelemesinden uzak. Bir grubun (liberaller veya muhafazakarlar) gruplara ve insanlara genel olarak daha eşit davrandığına dair herhangi bir sonuca varmak için, kapsamlı bir meta-analiz yapılması gerekir (eğer birisi bir meta-analiz yapmak istiyorsa, belki de bir muhalefetin parçası olarak). Dahası, siyasi ideolojiye ilişkin eşit muamele ve sonuçların eşitliğine yönelik tercihlerin son birkaç on yılda değişmiş olması ve gelecekte de değişmeye devam etmesi oldukça olası görünmektedir ve bu nedenle kişinin de hesaba katılması gerekir.
Ancak bu sonuçlar, muhafazakarlardan daha eşitlikçi olan liberallerin bireylere ve gruplara daha eşit davrandığını varsayamayacağımızı gösterebilir.
Bu, liberallerin iddia ettikleri eşitlikçi olmadıkları anlamına gelmez. Liberallerin – her şeyden önce – sonuçların eşitliğine öncelik vermesi ve eşitsiz muameleyi (en azından bir süreliğine) eşit sonuçlara ulaşmanın bir yolu olarak görmesi olabilir.
Ancak benzer şekilde, muhafazakarların sonuçların eşitsizliğine daha toleranslı olması, muhafazakarların eşitliğe karşı çıkacağı anlamına gelmez. Muhafazakarlar – her şeyden önce – eşit muameleye öncelik veriyor ve eşit olmayan sonuçları (en azından bir süreliğine) talihsiz bir yan etki olarak görüyor olabilir.
Bu araştırmaların hiçbiri, bu konumlardan hangisinin (eğer varsa) deneysel veya ahlaki açıdan daha haklı olduğuna karar veremez. Ancak, ideoloji ve eşitlikçilik arasındaki ilişkilerin belirli ana akım anlatıların öne sürdüğünden daha karmaşık olup olmadığını merak etmeye sevk edebilir.
