Supermarine Spitfire ve Hawker Hurricane muhtemelen daha iyi biliniyor olsa da, de Havilland Mosquito İkinci Dünya Savaşı sırasında Kraliyet Hava Kuvvetleri’ni (RAF) en iyi özetleyen uçak olabilir. Almanya’da Nazi savaş makinesi hızla gelişirken, İngiliz Hava Bakanlığı büyüyen tehdide karşı koymak için kısa ve orta menzilli bir bombardıman uçağı arayışındaydı.
Kraliyet Hava Kuvvetleri’nin elinde Handley Page Halifax II gibi güçlü ve uzun menzilli ağır bombardıman uçakları varken, teşkilatın daha hafif ve çevik bir bombardıman uçağına ihtiyacı vardı. Bu nedenle, kuruluş köklü üretici de Havilland’a yöneldi.
Şirket hızlı ve çevik uçaklar üretme konusunda zaten güçlü bir üne sahipti ve düşman avcı uçaklarını geride bırakabilecek çift motorlu bir jet üzerinde çalışmaya başlamıştı. Başlangıçta üreticinin Albatros uçağını temel alan de Havilland, minimum kaplama alanına sahip bir bombardıman uçağının RAF’ın beklentilerini en iyi şekilde karşılayabileceğine inanıyordu ve sonuç olarak yeni uçağı hafif ahşaptan inşa etmeye çalıştı.
RAF şüpheciliği
Geoffrey de Havilland, Albatros uçağındaki deneyimlerine dayanarak, ahşaptan yapılacak bir bombardıman uçağının RAF’ın aradığı özellikleri aşabileceğine inanıyordu. BAE Systems’e göre, uçak üreticisi Almanya ile savaş çıkması halinde alüminyum ve çeliğin yetersiz kalacağını, buna karşın ahşabın hala bol miktarda bulunacağını biliyordu.
De Havilland uçağın donanımını en aza indirerek saatte 300 mil hıza ulaşabilecek bir uçak yapabileceklerine inanıyordu. Üzerinde uzlaştıkları tasarım, öngörülebilir herhangi bir düşman uçağını geride bırakabilecek ve iki Rolls-Royce Merlin motoruyla güçlendirilecekti.
Makineli tüfek taretlerinin olmaması uçağın üretimini basitleştirmiş ve gereksiz sürtünmeyi azaltmıştır. Çağdaş RAF düşüncesi büyük mürettebatlı ağır silahlı bombardıman uçaklarını tercih ederken, Mosquito bir pilot ve navigatörle uçurulabiliyordu.
Savaş sırasında Hava Bakanlığı daha fazla ilgilenmeye başladı
De Havilland’ın minimal silahlı hızlı bombardıman uçağıyla doğru yolda olduğuna hâlâ ikna olmayan Hava Bakanlığı projeyi rafa kaldırdı ve uçak üreticisinden başka uçaklar için kanat üretmesini istedi. 1939’da savaşın patlak vermesiyle birlikte Hava Bakanlığı de Havilland’ın hızlı bombardıman uçağıyla daha fazla ilgilenmeye başladı ancak uçağın silahlandırılmaması konusunda hala şüpheleri vardı. RAF zaten hafif silahlı bombardıman uçaklarıyla sorun yaşamıştı ve Halifax II tam da bu nedenle yüksek riskli baskınlardan büyük ölçüde çıkarılmıştı.
De Havilland uzlaşmaya vardı ve iki ön ve iki arka makineli tüfeği tasarıma dahil edeceğini söyledi. Yeni savunma silahlarıyla birlikte, Hava Bakanlığı’nın projeye tam desteği de kısa süre sonra gelecekti.
Mosquito prototipi ilk uçuşunu 25 Kasım 1940’ta yaptı ve 1941’de çok daha büyük bir uçak olmasına rağmen bir Spitfire Mk II’den daha hızlı uçuyordu. Haziran 1941’de Hava Bakanlığı 1.378 adetlik bir sözleşme ile Mosquito’nun seri üretimini kabul etti. Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri Ulusal Müzesi’ne göre uçak hizmete ilk girdiğinde fotoğrafik keşif için kullanılıyordu.
Eylül 1942’de Norveç’in Oslo kenti üzerinde uçtuktan sonra Mosquito’lar Eindhoven’daki büyük bir fabrikayı bombalamak için kullanılan bir uçak filosunu oluşturdu. Bir önceki yıl boyunca Mosquito’lar Alman işgali altındaki Avrupa’da fabrikaları ve demiryollarını hedef alan gündüz baskınlarında kullanıldı.
Gün ışığı baskınları
Ulusal Hava ve Uzay Müzesi’ne göre RAF, 1942 ve 1944 yılları arasında Mosquito’ları gündüz baskınları yapmak ve ağır bombardıman uçaklarını Almanya’daki hedeflere yönlendirmek için kullandı. Uçağın hızı nedeniyle, Almanlar için sadece bir baş belası olmakla kalmıyor, aynı zamanda Luftwaffe’nin daha yavaş gece avcı uçaklarının önünü kesmesi de imkansız oluyordu.
Mosquito son savaş görevini 21 Mayıs 1945’te İskoçya açıklarındaki sularda Alman denizaltılarını arayarak gerçekleştirdi. 1940-1950 yılları arasında Birleşik Krallık, Kanada ve Avustralya’da toplam 7,781 adet Mosquito üretilmiştir.
