Journal of Research in Personality’de yayınlanan yeni bir araştırma, narsistle biriyle sağlıklı bir ilişki kurmanın zor olmasının nedenlerinden birinin, onların partner geliştirme sergileyememelerinden kaynaklandığını öne sürüyor (romantik bir partneri kendinden daha iyi olarak algılama eğilimi).
Polonya’daki Jagiellonian Üniversitesi’nden psikolog Anna Czarna ve Magdalena Śmieja, araştırmalarının ilham kaynağını şöyle açıklıyor:
We observed multiple couples where both partners seemed to be working in the same field and wondered how they dealt with competition with each other, how they avoided the pitfalls of comparisons with each other, and how such comparisons impacted their relationships. Some couples appeared perfectly able to perform this balancing act and maintain very high opinions of self and partner and respect for each other while others did not.
Bunun neden olabileceğini araştırmak için Czarna ve Śmieja, çiftlerin benlik saygısını, narsisizmini, partner geliştirmesini, ilişki süresini ve ilişki kalitesini ölçen bir dizi anket gerçekleştirdi. Üç önemli bulgu ortaya çıktı:
- Narsisizmi düşük olan bireyler, partnerlerini ilişkilerinin daha önceki aşamalarında değil, sonraki aşamalarında geliştirdiler.
- Narsisizmi yüksek olan bireyler, tüm ilişki aşamalarında çok az partner gelişimi gösterdi.
- Bunun yerine, yüksek narsistler kendini geliştirmeye düşkündü.
İş Ortağı Geliştirmesinin Avantajları
Araştırmacılara göre, partner geliştirme, romantik bir ilişkinin sağlığına ve uzun ömürlülüğüne aşağıdaki şekillerde önemli ölçüde katkıda bulunur:
- Daha etkili çatışmayla başa çıkma
- Negatif iletişimin daha az kullanımı
- Daha yüksek bağlılık seviyelerine eğilim
Onlar bunu şöyle açıkladılar
Partner geliştirme, partnerin çatışma durumlarındaki davranışlarının daha az olumlu yorumlarına karşı bir tür “aşı” olarak çalışıyor gibi görünüyor. Bir partnerin niyetlerini kötü veya kötü niyetli olarak algılamayı engelleyebilir. Bunun yerine, partnerlerini geliştirenler, muhtemelen partnerlerinin eylemlerine daha olumlu atıflarda bulunurlar.
Bununla birlikte, narsistlerin durumunda, araştırmacılar kendini geliştirmenin partner geliştirmeyi geride bıraktığını öne sürüyorlar:
Yüksek narsist bireyler temelde benlik saygısına bağımlıdır. Ego artışı için can atarlar ve onları elde etmek için tüm fırsatları kullanırlar. Kendini geliştirmeye yönelik amansız arzuları, yakın ve yakın ilişkilerde bundan kaçınmayı zorlaştırır. En önemlisi, birlik ve ilişki esenliğinden ziyade temsilciliğe, kişisel başarılara ve başarıya daha fazla değer verme eğilimindedirler.
Cinsiyet Etkisi
Araştırmacılar ayrıca beklenmedik bir cinsiyet etkisi buldular: erkek narsistler özellikle kadın partnerleri tarafından güçlendirildi:
Kadınlar, narsistliği yüksek erkek partnerlerini kendilerinden üstün görme eğilimindeydiler. Bu sonuç, halk psikolojisinde (“kadınlar kötü çocukları sever”) ve ayrıca kadın hayranları tarafından çekici, popüler ve olumlu olarak algılanan erkek narsistlerle ilgili popüler klişelerde rol oynayabilir.
Ancak araştırmacılar, etkilerin kısa ömürlü olduğunu vurguluyor; erkek narsistler, bencillik, sahtekârlık ve sömürücülük gibi sosyal açıdan tiksindirici nitelikleri fark edildikçe popülerliğini yitirirler.
Gelecekte, Czarna ve Śmieja narsisizmin hangi yönlerinin veya “tatlarının” ilişki sonuçlarında en büyük rolü oynadığını keşfetmek istiyor.
“Bu bilgi üzerine inşa etmek, çift danışmanlığında faydalı olabilecek gelecekteki müdahaleleri tasarlamak için gerekli bir adımdır” diye sonuca varıyorlar.
