Sosyal varlıklar olduğumuz inkar edilemez. Yine de yalnız olmak da insanlık durumunun bir parçasıdır. Bazı psikologlar, yalnızlığı ilişkiler kadar önemli bir temel insan ihtiyacı olarak görürler ve yalnız kalma yeteneğini sağlıklı duygusal gelişimin bir işareti olarak görürler. (Winnicott, 1958).
Bununla birlikte, birçok insan yalnız kalmakla mücadele eder. Bazıları bunu sıkıcı, yalnız veya kaygı uyandıran buluyor. Diğerleri nesnel olarak izoledir ve yalnız olmamalarını dilerler. Yine de bazıları yalnızlık için can atıyor ama bunun için zaman ya da yer bulamıyor.
Bu engellere rağmen, çoğumuz yalnızlık deneyimine kendi isteğimizle girsek de girmesek de, daha iyi bir yalnızlık deneyimine nasıl sahip olacağımızı öğrenmekten fayda görebiliriz. Sorun, çoğu zaman nasıl olduğunu bilmememizdir.
- Eşler arasındaki anlaşmazlıkların ardında yatan 3 gizli sebep
- En Güçlü Ruhlar Daima Kurallara Uymak Yerine Kalplerinin Sesini Dinlerler
Beceri Gerektirir
Araştırmacılar, tıpkı insanların ilişkiler dünyasında başarılı bir şekilde gezinmek için sosyal becerileri öğrenmesi gibi, yalnız kalma kapasitesiyle ilişkili becerilerin olması gerektiğini öne sürdüler. Son bulgular bunun gerçekten de böyle olduğunu gösteriyor. Sıklıkla yalnızlık içinde zaman arayan (ancak yalnız olmayan) yetişkinlerle yapılan görüşmelerin analizi, onların yalnız zamanı yapıcı ve eğlenceli bir deneyim haline getirmek için belirli stratejiler kullandıklarını ortaya koydu.
Kendinizle Bağlantı Kurun
Olumlu yalnızlık, kendi kendine bağlantıya dayanıyor gibi görünüyor. Diğer insanlara odaklanmak yerine, yalnız zaman bize dikkatimizi öz bakıma ve kendini keşfetmeye yönlendirme şansı verir. Bu çalışmadaki yetişkinler, bunun üç şekilde gerçekleştiğini paylaştı:
Beceri 1: Yalnız aktivitelerin tadını çıkarın. Yalnızlıktan hoşlanan insanlar, ister bir hobiye, ister zevk için okumak ya da kendi başlarına doğaya çıkmak olsun, yalnız uğraşlardan çok fazla tatmin ve anlam bulurlar. Yalnız olduklarında nadiren can sıkıntısı yaşarlar ve ilginç buldukları şeyleri yaparken kendi arkadaşlıklarından gerçekten zevk alırlar.
Beceri 2: Duygularınızı hissedin ve düzenleyin. Yalnızlığın ilk alanında, gömülü duygular, anılar veya problemler yüzeye çıkabilir. Üzücü duygulardan kaçınmak yerine, bu duygulara merakla yaklaştığımız ve psikologların bütünleştirici duygu düzenlemesi dediği şeyle meşgul olmayı öğrenebiliriz. Duygularımızı yargılamadan keşfetmek için yalnız zamanımızın mahremiyetini kullanabiliriz. Bu duyguları güvenli bir şekilde kabul etmek ve ifade etmek, kendimizi düzenlememize ve stresi serbest bırakmamıza yardımcı olur.
Beceri 3: İçe dönük olun. Yalnızlıktan hoşlanan insanlar, kendilerini yansıtmaya isteklidirler. Davranış kalıplarını düşünmek, değerlerini yansıtmak veya daha büyük resmi düşünmek için zaman harcarlar. İç gözlem, düşüncelerimizin aynı malzemeyi kararsız bir şekilde çevirdiği veya kontrol edemediğimiz durumlar hakkında dönüp durduğu ruminasyonla aynı şey değildir. Buna karşılık, iç gözlem, öz farkındalığı davet eder ve bizi kim olduğumuza dair içgörüye daha da yakınlaştırır.
Zamanınızı Koruyun
Bu beceriler dizisi, yalnızlığın oluşması için yapı ve sınırlar yaratır.
Beceri 4: Yalnız kalmak için zaman ayırın. Yalnızlıktan yararlanmak, ilk etapta, ilişkileri ve işi dengelerken zor olabilen bir beceri olan zamanı oymakla başlar. Çoğu zaman, eşiniz veya ailenizle yalnız kalmak için zaman ve alan için pazarlık yapmak anlamına gelir. Kendinize biraz zaman ayırırsanız herkesin bundan faydalanacağını açıklamaya yardımcı olur, çünkü yeniden şarj olmuş ve yeniden bağlantı kurmaya hazır hissedeceksiniz.
Beceri 5: Yalnızlıkta geçirilen zamanın nasıl geçtiğine dikkat edin. Yalnız zamanı “iyi” kullanmak, farklı insanlar için farklı şeyler ifade eder, ancak bu becerinin püf noktası, yalnız geçirdiğiniz zamandan gerçekten neye ihtiyacınız olduğuna dikkat etmektir. Sosyal medyada gezinmek veya televizyon izlemek, işte stresli bir günün ardından sizi onarıcı hissettirebilir… veya sizi daha tatmin edici uğraşlardan uzaklaştırabilir.
Beceri 6: Yalnızlık ihtiyacını doğrulayın. Bu beceri, özellikle dışa dönüklüğe içe dönüklükten daha fazla değer veren ailelerde veya toplumlarda (ABD gibi) yetişen kişiler için geçerlidir. Bu durumlarda, yalnızlık arzusu genellikle kültür tarafından bir eksiklik, tuhaf veya antisosyal bir şey olarak çerçevelenir. Bu beceri, bu kültürel mesajlardaki önyargıyı tanımamıza ve yalnızlığı sağlıklı ve normal olarak yeniden çerçevelememize yardımcı olur.
Bir Denge Bulun
Son iki beceri, yalnızlık ve başkalarıyla zaman arasında sağlıklı bir zaman dengesi yaratma yeteneğini içerir.
Beceri 7: Yalnızlık sinyallerinizi dinleyin. Yorgun mu hissediyorsun? RAHATSIZ olmak? Sadece biraz huzur ve sessizlik için birkaç dakika dolaba saklanmak mı istiyorsunuz? Bunların hepsi, dış dünyanın sizi aşırı uyardığına dair ipuçları – çok fazla insan, aktivite veya zamanınızı çok uzun süre talep ediyor. Vücudumuz, sınırımıza ulaştığımızda ve biraz yalnız kalmaya ihtiyaç duyduğumuzda bize öngörülebilir sinyaller gönderir. Bu çalışmadaki yetişkinler, zamanla bu sinyallere kulak vermenin işe yaradığını öğrendiklerini söylediler – kendilerine ihtiyaç duydukları yalnızlığı verdiklerinde, bu tükenme durumlarından küçük dozlarda bile kaçındılar.
Beceri 8: Yalnızlıktan ne zaman çıkacağınızı bilin. Yalnızlıktan ne zaman çıkmanın ve başkalarının arkadaşlığını aramanın zamanının geldiğini bilmek de aynı derecede önemlidir. En yaygın iki ipucu can sıkıntısı ve yalnızlıktır; bu, aşırı uyarılmak yerine aslında yetersiz uyarıldığınızı ve daha önce arzuladığınız yalnızlığın büyük olasılıkla amacına hizmet ettiğini gösterir. Çok uzun süre yalnız kalmak da mümkündür. Kendinizi izole hissetmeye başlarsanız veya düşünceleriniz kendinize zarar vermeye başlarsa, yalnızlığınızı kırın ve sizi destekleyebilecek birine ulaşın.
Bu sekiz beceri muhtemelen kapsamlı bir liste değildir. Kuzey Amerika’da yaşayan yetişkinlerle yapılan küçük, keşif amaçlı bir araştırmaya dayanıyordu. Çeşitli kültürler, kişisel geçmişler ve koşullar göz önüne alındığında ek beceriler belirlenebilir. Yine de, günlük hayatımızda yalnızlığı nasıl kucaklayabileceğimizi ve bundan en iyi şekilde nasıl yararlanabileceğimizi anlama yolunda bir adım daha.
