17 Haziran 1972 Watergate Skandalı
17 Haziran 1972 günü 5 hırsızın Washington DC’deki Watergate Ofis Binasında ABD’nin o zamanki ana muhalefet partisi olan Demokratik Parti’nin Demokratik Ulusal Komite (DNC) genel merkezine girmesi ve burayı soyması, Nixon yönetiminin ise daha sonra suçla ilgisini örtbas etmeye yönelik girişimlerinden kaynaklandı.
- Ah Keşke Dünya Üzerinde Savaş Olmasaydı
- Avrupa’yı Örgütleyen Casus Tito’dan Janko Amcaya Sisifos’tan Geriye Bize Ne Kaldı?
Watergate skandalı, 17 Haziran 1972 sabahı erken saatlerde, Washington DC’deki Watergate bina kompleksinde bulunan Demokratik Ulusal Komite ofisinde birkaç hırsız tutuklandığında başladı. Başkan Richard Nixon’ın yeniden seçim kampanyası sırasında telefonları dinlerken ve belgeleri çalarken yakalandılar. Nixon suçları örtbas etmek için agresif adımlar attı, ancak Washington Post muhabirleri Bob Woodward ve Carl Bernstein Nixon’ın komplodaki rolünü ortaya çıkarınca, Nixon 9 Ağustos 1974’te istifa etti. Watergate skandalı Amerikan siyasetini sonsuza dek değiştirdi ve birçok Amerikalının liderlerini sorgulamasına yol açtı ve başkanlık hakkında daha eleştirel düşünmeye başladı
Watergate Hırsızlığı
Watergate hırsızlığının kökenleri, zamanın düşmanca siyasi ikliminde yatıyordu. 1972’ye gelindiğinde, Cumhuriyetçi Başkan Richard M. Nixon yeniden seçilmek için yarışırken, Amerika Birleşik Devletleri Vietnam Savaşı’na karışmıştı ve ülke derinden bölünmüştü.
Biliyor musun? Washington Post muhabirleri Bob Woodward ve Carl Bernstein, Watergate skandalının ayrıntılarını ortaya çıkardıkları için büyük bir övgüyü hak ediyor. Raporları onlara Pulitzer Ödülü kazandırdı ve en çok satan kitapları “Başkanın Tüm Adamları”nın temelini oluşturdu. Bilgilerinin çoğu, 2005 yılında FBI’ın eski bir müdür yardımcısı olan W. Mark Felt olduğu ortaya çıkan Deep Throat adını verdikleri isimsiz bir muhbirden geldi.
Bu nedenle, güçlü bir başkanlık kampanyası, cumhurbaşkanı ve bazı kilit danışmanları için gerekli görünüyordu. Saldırgan taktikleri arasında yasadışı casusluk olduğu ortaya çıktı. Mayıs 1972’de, kanıtların daha sonra göstereceği gibi, Nixon’ın Başkanı Yeniden Seçme Komitesi (alaycı bir şekilde CREEP olarak bilinir) üyeleri Demokratik Ulusal Komite’nin Watergate karargahına girdi, çok gizli belgelerin kopyalarını çaldı ve ofisin telefonlarını dinledi.
Daha sonraki soruşturmalar, Ocak 1973’teki hırsızların müteakip duruşmaları sırasında ortaya çıkan bilgiler yüzünden ABD Temsilciler Meclisi’nin Yargı Komitesi’ne “kendi yargı yetkisi dahilindeki belirli konuları” incelemek için ek soruşturma yetkisi vermesine yol açtı; ABD Senatosu da skandalı incelemek için özel bir soruşturma komitesi oluşturdu. Senato’nun Watergate görüşmeleri Mayıs 1973’te başladı. PBS tarafından yapılan ülke çapında mahkeme yayını kamuoyunda büyük ilgi uyandırdı. Senatörler bu görüşmelerde, başkanın Watergate olayında kendi yönetiminin bu olaydaki payını örtbas etme planlarını onayladığını ve Oval Ofis’te sesle etkinleştirilen bir ses kayıt sisteminin varlığını öğrendiler. Bu arada Nixon yönetimi, anayasal bir krize yol açan soruşturmalara direndi.
1973’te yapılacak soruşturmaya karşı birçok önemli yeni bilgi ve başkanlığın soruşturmaya karşı direnmesi, Şubat 1974’te Temsilciler Meclisi’ni Nixon’a karşı bir suçlama sürecini başlatmaya yönlendirdi. 24 Temmuz 1974’te, suçlama süreci devam ederken, Yüksek Mahkeme oybirliğiyle Nixon’ın Oval Ofis kasetlerini hükûmet soruşturmasına vermekle yükümlü olduğuna karar verdi. Kasetler, Nixon’un zorla girmeden sonra gerçekleştirilen faaliyetleri örtbas etmek için komplo kurmuş olduğunu ve soruşturmayı saptırmak için federal yetkilileri kullanmaya çalıştığını ortaya koydu. Kısa bir süre sonra, Yargı Komitesi Nixon’a karşı adaleti engelleme, görevi kötüye kullanma ve Meclis’e saygısızlık suçlarından görevden alma isteğini onayladı ve Temsilciler Meclisi’ne bildirildi.
Örtbastaki rolü ve siyasi desteği tamamen kaybetmesi sebebiyle Nixon, 9 Ağustos 1974’te görevinden istifa etti. Bunu yapmasaydı, Temsilciler Meclisi tarafından görevden alınması istenmesi ve Senato’da bir duruşma ile görevden alınmasına kesin gözüyle bakılıyordu. Nixon, bugüne kadar görevinden istifa eden tek Amerikan başkanı oldu. 8 Eylül 1974’te yerine gelen yardımcısı Gerald Ford Nixon’ı affetti .
Skandal toplam 69 kişinin suçlanması ile sonuçlandı. Yargılamalar ve savunmalar, çoğu Nixon yönetiminde üst düzey yetkili olan 48 kişinin suçlu bulunmasıyla sonuçlandı. Watergate terimi, Nixon yönetiminin üyeleri tarafından üstlenilen bir dizi gizli ve genellikle yasadışı faaliyetleri kapsayacak bir anlam kazandı. Bu faaliyetler arasında, siyasal muhaliflerin ve Nixon veya yetkililerinin şüpheli olduğu kişilerin ofisinin dinlenmesi; aktivist grupların ve siyasi figürlerin soruşturulması ve Federal Soruşturma Bürosu (FBI), Merkezi İstihbarat Teşkilatı (CIA) ve İç Gelir Servisi’ni (IRS) siyasi silahlar olarak kullanmak yer alıyordu. Tanımlayıcı bir terimden sonra ” -gate ” sonekinin kullanılması (ör. Bridgegate) o zamandan beri Amerika Birleşik Devletleri’nde ve dünyanın bazı bölgelerinde kamu skandalıyla, özellikle siyasi skandalla eş anlamlı hale geldi.
Kaynak: History ve Wikipedia
