Çocuklarınızın Size Yalan Söylediğini Nasıl Anlarsınız?
- Bir kişinin sesi, doğru konuşup konuşmadığına dair ipuçları içerir.
- Dürüst ipuçları, daha hızlı konuşmayı, kelimenin ortasını vurgulamayı ve bir kelimenin sonunda daha düşük sesi içerir.
- Dürüst olmayan ipuçları arasında yavaş konuşma, müzikal konuşma ve bir kelimenin sonunda daha yüksek ses perdesi bulunur.
- Bu konuşma kalıpları aynı zamanda kesinlik ve belirsizliği de gösterir, bu nedenle dürüst olmayan bir kişi elindeki cevap veya konu hakkında emin olmayabilir.
Katlanmış çoraplar, koridor boyunca eşit aralıklarla dizilmişti. Günlerdir tekrar ediliyordu. Çorapları topluyordum ve farkına varmadan tekrar yere seriliyorlardı. Açıkça biri bana oyun oynuyordu, ama çocuklarımdan hangisiydi? Oğluma bunu sorduğumda tereddüt etti ve yan tarafına baktı ve yalan söylediğinden emin olmanın nedeni kendisinin olmadığını söylediğinde sesinde bir şeyler vardı.
Çocukların yalan söylediğini anlayabilmek her ebeveynin istediği bir beceridir. Bazı yalanların anlaşılmasının kolay olduğu doğrudur: Odası afet bölgesi olarak belirlenmiş bir çocuk odasını temizlediğini söylerken yalan söylüyor. Ancak diğer yalanları tespit etmek çok daha zordur.
Bu yüzden, araştırmacıların beynimizin birisinin bize yalan söylediğini algılamak için kullandığı yerleşik bir mekanizmayı tanımlaması ebeveynler için iyi bir haber; onların sesi. Araştırmacılar, yalan söylediğimizde sesimizin belirli bir ses imzasına ihanet ettiğini bulmanın yanı sıra, beynimizin de bunu diğer insanlarda otomatik olarak algıladığını buldu.
Çocuklarının kendilerine yalan söyleyip söylemediğini söylemek isteyen ebeveynler, sahtekârlığın sağlam imzasını öğrenirler. Aslında yalan söylerken sesimiz daha müzikal geliyor.
Dürüstlüğün (veya sahtekârlığın) sesi
Müzik ve ses için bilimsel bir araştırma ekibi, dinleyicilere konuşmacıların ne kadar dürüst veya dürüst olmayan ses çıkardığını derecelendirmelerini sağlayarak bunu inceledi. Bunu çeşitli farklı senaryolarla yaptılar ve aynı ses modellerinin, dinleyiciler üzerinde yoğunlaşsalar veya odaklanmasalar da dürüst veya sahtekâr olarak kaydedildiğini gördüler.
Ne söylediğimizden emin olduğumuzda veya doğruyu söylediğimizde, sadece söyleme eğilimindeyizdir. Nispeten hızlı bir hızda konuşuruz ve bir kelimenin ortasına daha fazla yoğunluk yerleştiririz. Ayrıca, kelimenin sonunda biraz da olsa konuşmamızı bırakma eğilimindeyiz. Ve doğruyu söylediğimizde daha hızlı konuşuruz çünkü doğruyu söylemek fazla çaba gerektirmez.
Ama yalan söylemek farklı bir hikaye. Yalan söylediğimizde ya da ne söylediğimizden emin olmadığımızda, daha fazla çaba gösteririz. Daha yavaş konuşuruz ve kelimenin başında daha az yoğunlukla başlarız. Kelimeyi söyledikçe perdemiz yükseliyor ve yalanımız devam ederken daha müzikal konuşma eğilimindeyiz.
Ve bu kalıp o kadar öngörülebilirdi ki, konuşmacıların İngilizce, İspanyolca veya Fransızca kullanıp kullanmadıkları doğruydu. Bu, araştırmacıların, kalıpların insanlara özgü ve kültürler arası olabileceğini düşünmesini sağladı. Ancak sadece Batı dillerini çalıştıklarını belirtmekte fayda var.
Dürüst müsün yoksa emin misin?
Ancak, yalan söylemeyle ilişkili konuşma modelinin de bir yanıttan emin olmadığımızda kullandığımız şey olduğunu belirtmek gerekir. Ve bir cevaptan emin olduğumuzda, dürüstlükle giden aynı konuşma imzasını kullanırız. Dolayısıyla, kendi yalanlarımıza kesin olarak inanırsak, başkalarına dürüst gelebiliriz.
Bu da bizi çorap sıralarının gizemine geri getiriyor. Bir gün kediyi ağzında katlanmış bir çorap setiyle salona koşarken yakalayana kadar oğlumun bana yalan söylediğine kesinlikle ikna olmuştum. oysa kedi koridordaki diğer çorapların hizasına düzgünce yerleştirdi.
Görünüşe göre oğlum çoraplarla ilgili sorularım yüzünden o kadar şaşırmıştı ki, her suçunu inkar ettiğinde sesi belirsiz görünüyordu. Ve beynim onun belirsizliğindeki sahtekarlığı duydu, bu da beni onu haksız yere suçlamaya yöneltti. Şans eseri, şaşırtıcı kedimizin şaşırtıcı davranışına güldüğümüzde beni kolayca affetti.
