Mauritius petrol sızıntısının yarattığı yıkım hala ele alınmadı
Mauritius hükümeti, denizcilik şirketleri ve uluslararası kuruluşlar acil önlem almalıdır.
Mauritius, muhteşem plajları, volkanik kayaları, mangrov ormanlarının kırılgan ekosistemleri, mercan atolleri, su altı mercan resifleri, deniz çayırı ve tarihi kaleleri nedeniyle çoğu insan tarafından popüler bir tatil yeri olarak bilinir. Ancak 2020’nin başlarında, Mauritius ekonomisinde önemli bir sektör olan turizm endüstrisi, COVID-19 salgını nedeniyle sert bir darbe aldı ve yerel nüfusun büyük bir kısmının geçim kaynaklarına zarar verdi. Ve birkaç ay sonra olanlar ada ulusunu tamamen mahvetti.
Yerel balıkçılık topluluklarının üyeleri de dahil olmak üzere temizlik için gönüllü olan on binlerce insan, adanın gıda sistemine zarar veren ve turizm açısından çekiciliğini azaltan petrol sızıntısının toksik bileşenlerine maruz kaldı. Enkazdan petrol taşıyan bir mavnayı çekerken üç denizci öldü ve biri kayboldu. 50’den fazla balina ve yunus adanın kıyılarında ölü olarak bulundu; Hükümet, ölümlerinin petrol sızıntısından kaynaklanıp kaynaklanmadığını doğrulayacak olan hayvanların otopsilerinin tüm ayrıntılarını henüz açıklamadı.
Trajedinin Mauritius’u vurmasından bu yana geçen aylarda, petrol sızıntısına karşı tam şeffaflık sağlamak ve tekrar etmemesini sağlamak için acil adımlar atmak yerine, hükümet, Japon şirketi ve karışan uluslararası kuruluşlar önemli bilgileri sakladılar. kamu.
Bugün, Mauritius’un toparlanmasına ilişkin belirsizlik devam ederken, adanın sularını gelecekteki bir olaydan korumak için büyük bir önlem alınmadı.
Wakashio’nun neden karaya oturduğu, petrol sızıntısının insanların sağlığı ve doğa üzerindeki olası etkisi veya geminin ön kısmının neden bir balinanın bakım alanına battığı hakkında kapsamlı bir bilgi kamuoyuna açıklanmadı. Koruma uzmanlarına petrol sızıntısının deniz yaşamı üzerindeki etkisine dair önemli bilgiler sağlayacak önemli bir süreç olan petrol parmak izinin tamamlanmasıyla ilgili sorular da kaldı.
Hükümet ayrıca başka bir petrol sızıntısının yaşanmaması için çok az şey yaptı. Mauritius’un kıyı şeridi, uluslararası denizcilik faaliyetlerinin neden olduğu zararlara karşı savunmasızdır ve ekolojik, sosyoekonomik ve bilimsel önemi göz önüne alındığında, tolere edilmemesi gereken bir risktir.
Hükümetin bu yönde atabileceği adımlardan biri, Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO) yardımıyla Özellikle Hassas Deniz Bölgesi (PSSA) oluşturmaktır. Bir PSSA, gemilerin kaçınması gereken bir alan oluşturacaktır. Bu, yetkililerin Mauritius’un sularındaki biyolojik çeşitlilik etkin noktalarını korumalarına yardımcı olacak ve denizcilik endüstrisi için daha güvenli bir rota sağlayacaktır.
Bu tür PSSA’lar yalnızca Mauritius’ta değil, deniz yaşamını ve yerel halkın geçim kaynaklarını korumak için dünyanın diğer bölgelerinde kurulmalıdır. Bunlar, bu yıl Çin’in Kunming kentinde yapılacak Birleşmiş Milletler Biyoçeşitlilik Konferansı’nda müzakere edilecek olan, 2030 yılına kadar gezegenin okyanuslarının ve topraklarının yüzde 30’unu koruma stratejisinin ayrılmaz bir parçası olmalıdır.
Greenpeace zaten Mauritius hükümetini harekete geçmeye ve bir PSSA oluşturmaya çağırdı. Aynı şey, daha fazla korumaya acil ihtiyaç olduğunu kabul eden IMO tarafından bile önerildi. Yine de hükümet, MV Wakashio’nun karaya oturmasından bu yana olanlar ve böyle bir petrol sızıntısının bir daha asla yaşanmamasını sağlama planları konusunda sessiz kalıyor.
Olaya karışan şirketler de olanların sorumluluğunu tam olarak almakta ve uygun önlemleri almakta yavaş davrandılar. MV Wakashio, Nagashiki Shipping’in bir yan kuruluşu olan Japon şirketi Okiyo Maritime Corp’a aitti ve dünyanın en büyük nakliye şirketlerinden biri olan Mitsui OSK Lines (MoL) tarafından işletiliyordu.
Petrol sızıntısının ardından MoL bir özür mektubu yayınlamak için acele etti, ancak bu Mauritius ve Japonya’da ortaya çıkan halkın öfkesini engellemedi. Mauritius, acil eylem ve tazminat talep eden tarihinin en büyük protestolarından bazılarını yaşadı. Japonya’da MoL ve Nagashiki Shipping’in sorumluluğu üstlenmesini, Mauritius halkına fon sağlamasını ve fosil yakıtlardan uzaklaşmasını talep eden on binlerce imza kampanyası imzalandı. Greenpeace Japonya, bu talepler üzerine şirketlerle iletişim kurmaya devam ediyor.
Ancak kurumsal sorumluluk MoL ve Nagashiki Shipping’in ötesine geçmelidir. Sevk edilen mallar modern yaşamın ve küresel ticaret sisteminin ayrılmaz bir parçasıyken, önemli bir kirletici ve sera gazı kaynağı olan denizcilik sektörü, çağdaş siyasi, sosyal ve ekolojik önceliklerle tamamen temasta değil.
Küresel ekonominin diğer dallarının aksine, denizcilik kendisini sessizce Paris Anlaşması’nın dışında bıraktı. Bunun nedeni, sektör içinde yenilenebilir enerjiye geçiş için hiçbir çözüm bulunmaması değil, daha ziyade denizcilik endüstrisinin çok uzun süredir kancadan kurtarılmış olmasıdır. Mauritius kalkınma ekonomisti Nishan Degnarain’in Forbes için yakın tarihli bir makalesinde yazdığı gibi: “denizcilik, okyanus koşulları nedeniyle değil, düzenleyiciler ve operatörlerin davranışları nedeniyle dünyadaki en tehlikeli endüstrilerden biri olmaya devam ediyor”.
Mauritius’taki petrol sızıntısı 2020’deki tek olay değildi. Venezuela’nın Morrocoy Ulusal Parkı, yakındaki bir rafineriden yaklaşık 3.000 ton petrol salan büyük bir sızıntıdan muzdaripti. Rusya’nın Kuzey Kutbu’ndaki Norilsk kenti yakınlarındaki çökmüş bir yakıt tankından 20.000 tondan fazla dizel sızdı ve bu da büyük tatlı su kirliliğine neden oldu. Kanada’da, Sumas First Nation’ın içme suyu için kullandığı akiferi kaplayan tarlalara Kanada’nın British Columbia eyaletindeki Sumas Pompa İstasyonunda yaklaşık 140 ton petrol döküldü; bu, boru hattının son 15 yılda rezervin yakınına dördüncü kez dökülmesiydi.
Petrol sızıntıları her zaman uluslararası medyanın ilgisini en iyi ihtimalle birkaç gün çeker ve sonra unutulur, ancak bu etkilenen bölgelerdeki insanlar ve doğanın iyileşmesi onlarca yıl alır. Mauritius’un ekonomisine ve biyolojik çeşitliliğine yönelik bazı kayıplar asla telafi edilemeyebilir.
MoL tarafından bir özür ve tazminat memnuniyetle karşılansa da, olanları değiştiremez. Petrol sızıntısının skandallarla ele alınmasının bir sonucu olarak herhangi bir Mauritius politikacının istifası da olmayacaktı.
Olanlardan ders alınmadıkça ve Mauritius çevresindeki denizler korunmadıkça bunlar boş jestler olur. Şirketler ve hükümetler, gelecekteki petrol sızıntılarını önlemek için harekete geçerken, fosil yakıtlardan vazgeçme sürecini de hızlandırmalıdır. Afrika’da ve tüm dünyada eylem talep etmek için artan bir vatandaş hareketi yükseliyor. Sesleri duyulmalıdır.
