80 yıl sonra: Pearl Harbor saldırısı tarihi böyle değiştirdi
Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri’nin 7 Aralık 1941 (Japonya saatiyle 8 Aralık 1941) sabahı Hawaii adalarının Oahu adasında bulunan Pasifik Filosu ve Pearl Harbor askerî üslerine karşı düzenlediği sürpriz saldırıdırı.
Pearl Harbor saldırısının öncesi
Japonya ve ABD arasındaki gerilim, 20. yüzyılın başlarında yükseldi ve 1930’larda Japonya’nın Çin’i istilaya, hatta sivillere saldırmaya teşebbüs etmesiyle kızışma noktasına geldi. 1937’de Çin ve Japonya savaşa girdi. 1940’a gelindiğinde ABD, Japonya’nın Çin’e yayılmasının çıkarlarını yeterince tehdit ettiğini düşündü ve Çin’e askeri yardım sağlamaya ve Japonya’ya yaptırım uygulamaya başladı. Japonya, 1940 ve 1941’de Nazi Almanyası, İtalya ve Sovyetler Birliği ile karşılıklı savunma anlaşmaları imzaladıktan sonra, ABD Japon varlıklarını dondurdu ve Japonya’ya tüm ihracatı yasakladı.
- 1990’ların müzik ruhu Şebnem Ferah
- Rusya ve ABD’nin, ‘diyaloğu ve gerekli temasları sürdürecekleri’ açıklandı
Bu arada, Nazi Almanyası Avrupa’nın büyük bir bölümünü işgale devam etti. ABD her iki çatışmada da resmi olarak tarafsız olmasına rağmen, duruşu hem Japonya hem de Nazi Almanyası’nın işgalleriyle bu tarafsızlığı giderek daha fazla sorgulandı.
Tarafsızlık, zamanının en bölücü kamu sorunuydu ve Birinci Dünya Savaşı’nın kayıplarını hatırlayan ve Büyük Buhran’ın etkilerinden hala kurtulamayan Amerikan halkının çoğunluğu, denizaşırı herhangi bir savaşa girmeye karşı çıkıyordu. Yine de birçok Amerikalı, Amerikan halkının güç durumdaki müttefiklerine yardım etmesi gerektiğini düşünüyordu. Başkan Franklin D. Roosevelt bunu, Büyük Britanya ve Çin gibi müttefiklere silah ve askeri teçhizat sağlayan Ödünç Verme Programı (Lend-Lease Program,) aracılığıyla başardı.
Ancak Japonya, Çin ile savaşını sürdürürken, ABD ile bir çatışma kaçınılmaz bir hale geldi ve Japon liderleri savaş seçeneğini değerlendirmeye başladı. ABD Donanması müthişti ve Japonya, emperyal emellerine yönelik Amerikan tehdidini ortadan kaldırmak için ihtiyaç duyduğu kaynaklara sahip değildi. Ama ellerinde bir numara vardı: şaşırtmak (surprise). Amiral Yamamoto Isoroku, Japonya’nın askeri yetkililerini ABD’ye savaş ilan etmek yerine Pasifik’te onlarla yüzleşmeleri ve Pasifik Filosuna mümkün olduğunca fazla zarar vermeleri gerektiğine ikna etti.
Saldırıyı planlamak
ABD güçleri sürpriz bir saldırının ardından seferber olurken, Yamamoto, Japonya’nın stratejik Pasifik adalarını ele geçirebileceğini savundu. Japonya, kaynaklar açısından zayıftı ve Japonya ile Hawaii’deki en uzak ABD bölgesi arasında kalan adalar, çok ihtiyaç duyulan petrol ve kauçuğu sağlayabilirdi.
Yamamoto, deniz kaptanı Minoru Genda ve diğerleriyle birlikte operasyonu sabırla planlamak için aylar harcadı. Aralık 1941’de Japonya hükümdarı Hirohito nihayet ordunun aylarca süren baskısına boyun eğdi ve savaşa izin verdi.
Japonya’nın hava kuvvetleri oluşturduğuna dair kanıtlara rağmen, saldırı ABD’yi şoka soktu. 6 Aralık 1941’de Ordu istihbarat görevlileri savaşın yakın olduğunu belirten bir mesajı dahi geçirdiler. Ancak ordunun hedefin Pearl Harbor olduğundan haberi yoktu ve mesaj Honolulu’daki bir telgraf ofisine giderken saldırı çoktan başlamıştı.
7 Aralık’ta ne oldu?
Pearl Harbor’a yapılan saldırının ilk atışı aslında şafaktan önce U.S.S. Ward, sabahın erken saatlerinde liman girişinin yakınında bir denizaltı periskopu görüldüğü konusunda uyarılmıştı ve bir Amerikan muhrip Ward denizaltıyı batırdı. Fakat Amerikan kuvvetleri bir hava saldırısı beklemediği için genel bir alarm yoktu. Hawaii saatiyle sabah 7:48’de, Japon pike bombardıman uçaklarının ilk dalgası Pearl Harbor üzerinde uçmaya başladı. Hedefleri, Donanmanın elindeki Ford Adası ve “Savaş Gemisi donanması” (Battleship Row) olarak bilinen limandaki yedi savaş gemisiydi.
Birkaç dakika içinde ABD filosunun çoğu hasar gördü veya yok edildi. İki dalga boyunca, toplam 353 Japon uçağı ve 28 denizaltı, Oklahoma ve Arizona adlı iki savaş gemisini onarılamaz bir şekilde yok etti ve geri kalanların tümüne ve diğer birkaç filo gemisine hasar verdi. Japonlar ayrıca yakındaki hava limanlarını da hedef aldı.
Baskına rağmen, Amerikalılar savaştı. Uçaksavar silahları kullandılar ve hatta bazı uçakları yerden kaldırdılar; Toplamda, saldırı sırasında 29 Japon uçağı düşürüldü.
Pearl Harbor geçiş ücreti
Sonuçta, yaklaşık 2.400 Amerikalı öldü. Bu ölümlerin neredeyse yarısı, gövdesine doğrudan bomba isabet eden Arizona gemisinde gerçekleşti. Otuz sekiz takım gemide görev yapıyordu ve bu takımlardan sadece biri hayatta kaldı.
Japon uçaklarına ateş edilirken patlamayan uçaksavar mühimmatı yere düştüğünde bazı siviller, dost ateşi sonucu öldü. O gün sadece 64 Japon asker öldürüldü.
ABD İkinci Dünya Savaşı’na giriyor
Saldırı Amerikan halkını şok etti ve ABD’yi yıllardır kaçınmayı başardığı bir savaşın içine itti. Saldırıdan bir gün sonra, Başkan Roosevelt Kongre’den Japonya’ya karşı savaş ilanı istedi. 7 Aralık’ı “rezillik içinde yaşayacak bir tarih” olarak nitelendirerek ABD Kongresi’ne ulusun ciddi tehlikede olduğunu söyledi. Sadece bir Kongre üyesi, Montana Temsilcisi Jeannette Rankin, bildirgeye karşı oy kullandı. Bir pasifist ve Kongre’deki ilk kadın olan Rankin de ABD’nin I. Dünya Savaşı’na girmesine karşı oy kullanmıştı.
11 Aralık’ta hem Almanya hem de İtalya, Japonya ile yaptıkları anlaşmayı onurlandırdılar ve ABD’ye karşı savaş ilan ettiler. ABD’de buna hızla karşılık verdi. Bunu takip eden tarihi süreçte, Avrupa ve Japonya’nın çoğunu harap eden ve 15 milyon savaşanın ölümü, 25 milyon savaşta yaralanma ve en az 45 milyon sivil ölümüyle sonuçlanan bir çatışma olacaktır. Sonunda, 416.800 Amerikan askeri savaşta ölecekti.
Pearl Harbor’ın başka acımasız mirası da vardı. Japon ordusunun eylemi, 70.000 ABD vatandaşı da dahil olmak üzere ABD anakarasında yaklaşık 120.000 Japon kökenli insanın hapsedilmesini haklı çıkarmak için kullanıldı. Ve ABD’nin 1941 öncesi izolasyon ve tarafsızlık duruşunu sonsuza dek sona erdirdi.
Pearl Harbor saldırısı, dünyanın en güçlü askeri gücünün II. Dünya savaşına dahil etti ve aynı zamanda Amerikan halkı için bir dönüm noktasıydı. Pittsburgh taksi şirketi yöneticisi Paul L. Houston, Şubat 1942’de bir adamla yaptığı röportajda, “Konuştuğum herkes, 7 Aralık 1941’den önce yaşadığımız eski dünyanın varlığının sona erdiğini hissediyor gibi görünüyor” dedi. “Ve yepyeni bir evrendeyiz.” demişti…
