Papa Francis’in Irak ziyareti Sembolizmin ötesinde
5 Mart’ta Katolik Kilisesi lideri Papa Francis, dört günlük tarihi bir Irak gezisine çıktı ve burada yetkililer, dini liderler ve her inançtan Iraklılarla bir araya geldi.
Dikkat çekici bir şekilde, Irak’taki Şii topluluğunun ruhani lideri Büyük Ayetullah el-Sistani’yi ziyaret ettiği Necef’e gitti. Toplantı, Irak tarihinde ve dinler arası diyaloğun küresel tarihinde önemli bir kilometre taşı oldu. Ayrıca Irak’ın Kürdistan bölgesinin başkenti Erbil antik kentini ve IŞİD (IŞİD) tarafından yıkılan dört kilisenin yıkıntılarında dua ettiği Musul’u ziyaret etti.
Papanın Irak ziyareti, Irak’ın kuşatılmış ve azalan Hıristiyan toplumuna manevi destek sağlıyor ve umarım Irak yönetimini ülkenin vatandaşı olduğu birçok azınlığı korumak için daha fazla çaba göstermeye teşvik edecektir. Azınlık topluluklarının güvenliğini sağlamak için çok şey yapılabilirken, durumlarının Irak’ın asırlık devlet oluşum süreciyle bağlantılı istikrarsızlık ve ısrarlı dış müdahaleyle çok ilgisi olduğu kabul edilmelidir.
- okumaya devam et:
- Türkiye’nin nükleer güç ikilemi
- Mısır-Türkiye ilişkilerini eski haline getirmek Hulusi Akar’ın bir sonraki görevi imkansız
Papa Francis’in Müslüman-Hristiyan diyaloğu
2013’te Papa seçildiğinde, Arjantin Başpiskoposu Jorge Mario Bergoglio, Papa Francis olarak adlandırılmaya karar verdi. Seçimi kasıtlıydı ve yeni seçilen papanın mirasından ilham aldığı Assisili Aziz Francis’e atıfta bulunuldu.
Aziz Francis, beşinci haçlı seferi sırasında barışı teşvik etmek ve Hıristiyanlığı yaymak için Mısır’a giden bir Katolik vaiz ve mistikti. 1219’da Damietta kuşatması sırasında düşman hatlarını aştı ve Salaheddin’in yeğeni Sultan el-Malik el-Kamil ile görüşmeyi başardı. Padişahtan, hükümdarın yapmayı reddettiği Hıristiyanlığı kucaklamasını istedi. Ancak cesaretinden etkilenerek, Francis’in Mısır’da birkaç gün vaaz vermesine izin verdi.
Katolik vaiz İtalya’ya döndükten sonra kurduğu Fransisken tarikatının kuralını, adanmışlarını Müslümanlar arasında barış içinde yaşamaya ve çatışmalardan kaçınmaya teşvik etmek için revize etti. Katolik kilisesinin haçlı seferlerini tamamen teşvik ettiği ve desteklediği gerçeği göz önüne alındığında, bu hareket gerçekten devrimciydi.
Yaklaşık 800 yıl sonra, Papa Francis Müslüman-Hristiyan diyaloğunu ilerletmek, Orta Doğu’ya birkaç tarihi ziyaret yapmak ve Müslüman liderlerle bir araya gelmek için yola çıktı. 2014’te Ürdün ve Filistin’e gitti. Üç yıl sonra Mısır’a gitti ve burada Mısır’daki İslami öğrenimin önde gelen merkezi El-Ezher’in büyük imamı Şeyh Ahmed el-Tayeb ile görüştü. 2019’da BAE ve Fas’ı ziyaret etti.
Irak gezisi belki de en önemli ve sembolikti. Koronavirüs salgını patlak verdikten sonra ziyaret etmeye karar verdiği ilk ülke oldu ve önceki haftalarda Bağdat’ta roket saldırıları ve ölümcül bombardımana rağmen planına devam etti.
6 Mart’ta Papa Francis, Yahudi, Hristiyan ve İslami geleneklere göre ata İbrahim veya İbrahim’in doğum yeri olan 6.000 yıl öncesine dayanan bir Sümer şehri olan Ur’u ziyaret etti.
Papa’nın Ur’daki konuşması sırasında İbrahim’in mirasına başvurmanın önemi, bir Yahudi-Hıristiyan medeniyetinin İslami bir medeniyetle çatıştığını hayal eden güncel polemiklerde yatmaktadır. Papa, İbrahim’in doğum yerini konuşması için bir ortam olarak kullanarak, İbrahimî inançlar kavramını tek bir gelenek olarak vurguladı.
Daha da önemlisi, 2003’ten beri Iraklıları azınlıkları korumaya çağıran Büyük Ayetullah el-Sistani ile görüşmesiydi. IŞİD ile savaşan Şii milislere yol açan 2014 fetvası bile aslında milliyetçi bir çağrı idi. tüm Irak vatandaşları ve bu, milleti savunmak için Hıristiyan ve Ezidi silahlı grupların oluşumunu motive etti.
Görüşmenin ardından El Sistani’nin ofisi, büyük Ayetullah’ın “tüm Iraklılar gibi barış ve güvenlik içinde yaşayan Hıristiyan vatandaşlara tüm anayasal haklarını korurken ilgisini teyit ettiğini” belirten bir açıklama yaptı.
Şiddet ve güvensizlik
Papa Francis’in Irak ziyareti, ülkedeki Hristiyanların ve diğer azınlıkların durumunun iyileştirilmesine yardımcı olabilecek inkar edilemez tarihi bir olay olsa da, bu toplulukların karşılaştığı şiddetin sadece dinler arası diyalog yoluyla çözülemeyeceği kabul edilmelidir.
Irak’ın yakın tarihi boyunca, dış müdahale ve sömürgecilik, ülkedeki etnik ve dini gerilimleri ciddi şekilde şiddetlendirdi. Örneğin, Irak’taki İngiliz mandası sırasında, İngiliz sömürgeciler, önemli sömürge mülklerini ve askeri tesisleri koruyan bir güvenlik gücü kurmak için Asur topluluğundan aktif olarak askerler topladılar. Asur Toplayıcıları da bilindiği üzere Kürt isyanlarının bastırılmasına katıldı.
Irak’ın sömürge işgalinde oynadıkları rol, onları Irak’ın bağımsızlığı davasına hain olarak gören Müslüman halk arasında kızgınlığa neden oldu. Bu, Irak kamuoyunda bölünme yaratan kolonyal böl ve yönet taktiğinin tipik bir örneğiydi.
Irak ordusu, Irak’ın bağımsızlığını ilan ettikten bir yıl sonra, 1933’te bu güçleri silahsızlandırmaya çalıştığında, nispeten küçük bir çatışma, Summayyil kasabasında yüzlerce Asur sivilin katledilmesine yol açarken, düzinelerce Asur köyü yağmalandı ve yerel halk tarafından yakıldı. Kürt ve Arap aşiretleri.
Benzer şekilde, ABD’nin 2003’te Irak’ı işgali, ülkedeki çeşitli dini ve etnik gruplar arasındaki gerilimi tırmandırarak bir iç savaşa neden oldu. Baas rejiminin geride bıraktığı güvenlik boşluğu, Hıristiyanların ve diğer azınlıkların en büyük yükünü taşıdığı toplumlararası şiddete neden oldu.
Ayrıca 2014 yazında IŞİD’in Irak’ı işgalini kolaylaştırdı ve Irak devletini neredeyse çöküşe itti. Silahlı grup, İslam öncesi geçmişle ilgili antik siteler ve azınlık ve heterodoks topluluklar tarafından kullanılan dini yerler dahil olmak üzere nüfusun ve kamusal alanların dini temizliği yoluyla homojen bir devlet oluşturmaya çalıştı.
Iraklı Hristiyanların Musul ve Ninova Ovaları’ndan sürülmesi, Ezidi topluluklarının yok edilmesi ve köleleştirilmesi ve her iki toplumun tapınaklarının tahrip edilmesi, IŞİD’in çarpık doktrinsel inançları tarafından haklı gösterildi, ancak aynı zamanda maddi kazanç için gerçekleştirildi. Yağmalanmış mülkler ve varlıklar IŞİD ekonomisinin canlanmasına yardımcı olurken, infaz ve dini mekanların yıkımına dair videolar çekirdek destekçilerinin coşkusunu besledi.
IŞİD Irak’ta yenildiğinde, bir zamanlar 1,5 milyonu (Irak nüfusunun yaklaşık yüzde 3’ü) oluşturan Hıristiyan cemaati birkaç yüz bine düştü. Ezidiler gibi diğer topluluklar da yok edildi.
Bu azınlıkların Irak’ta yeniden canlanmalarına ve hayatlarını yeniden inşa etmelerine yardımcı olmak, dinler arası diyaloğun ötesine geçmelidir. Irak devleti istikrarsızlık yaşamaya devam ederken ve uyumu sürekli olarak yabancı güçler tarafından zayıflatılırken gerçekleşemeyecek olan toplumlarına fiziksel ve ekonomik güvenlik sağlamak anlamına geliyor.
Gerçekten de dini liderler üzerlerine düşeni yapmalıdır. Ve bu anlamda, Papa Francis’in Irak ziyareti, Iraklı azınlıkların koşullarının iyileştirilmesine yardımcı olabilecek önemli bir girişimdir. Ama nihayetinde kaderleri, Iraklı siyasi elitin dış baskılara direnme, istikrarlı ve işlevsel bir devlet inşa etme, ülkenin zenginliğini halkına dağıtma ve onların güvenlik ve güvenliğini sağlama becerisine göre belirlenecek.
