COVID-19: D vitamini nasıl bir rol oynar?
Çoğu insan D vitamininin sağlıklı kemikler ve dişler için gerekli bir vitamin olduğunu bilir. Ancak araştırmacılar, bir dizi başka işlevi olduğunu söylüyor bunlardan biri bağışıklık sistemini desteklemesi.
BMJ’de 2017’den sistematik bir inceleme ve meta-analiz, bir D vitamini takviyesi almanın akut solunum yolu enfeksiyonlarını önleyip önleyemeyeceğine bakmak için 25 randomize kontrollü çalışmadan elde edilen verilerden yararlandı.
Birleşik Krallık’taki Queen Mary Üniversitesi’ndeki Temel Bakım ve Halk Sağlığı Merkezi’nden ve Astım Birleşik Krallık Uygulamalı Araştırma Merkezi’nden Prof.Adrian R. Martineau liderliğindeki uluslararası araştırma konsorsiyumu, yaklaşık 11.000 veriye / çalışma katılımcıları baktı.
Prof. Martineau ve meslektaşları, “D vitamini desteğinin güvenli olduğu ve genel olarak akut solunum yolu enfeksiyonuna karşı koruduğu” sonucuna vardılar.
Ancak D vitamininin COVID-19’da oynayacağı bir rol var mı? Şimdiye kadar, bir dizi çalışma vitamin ve durum arasındaki bağlantıları araştırdı ve bulgular çelişkili.
Özel nitelikte bazı uzmanların neden COVID-19 ile D vitamini arasında bir bağlantı önerdiğini araştırıyor ve en son çalışmalardan elde edilen kanıtların gerçekte ne kadar ikna edici olduğunu keşfetmek için derinlemesine araştırıyoruz.
Ayrıca, bir D vitamini takviyesi almanın, özellikle COVID-19’dan en çok etkilenen topluluklarda yaşayanlar için gerçekçi faydalar sağlayıp sağlamayacağını tartışıyoruz.
Neden D vitamini?
Bazı uzmanlar, 2017 çalışmasını D vitamininin COVID-19’a karşı koruyucu bir etkiye sahip olabileceğine dair ikinci derece kanıt olarak gösterdi.
Makaleleri The Lancet Diabetes & Endocrinology, BMJ Nutrition, Prevention & Health, Metabolism ve Aging Clinical and Experimental Research gibi dergilerde yayınlandı.
Ortak nokta, yeterli D vitamini seviyelerinin bağışıklık sistemimizin, üst solunum yolu enfeksiyonlarına neden olan diğer virüslerde olduğu gibi, SARS-CoV-2 virüsüyle savaşmasına yardımcı olabileceğini vurgulamasıdır. D vitamini eksikliği olan kişiler bu nedenle bunu etkili bir şekilde yapamayabilir.
Bunun bir yönü, bazı bilim adamlarının önerdiği gibi, marjinalleştirilmiş ırk ve etnik gruplardan insanların neden orantısız bir şekilde COVID-19’dan etkilendiklerine dair zarif bir bahane sunmasıdır.
Kuzey enlemlerinde yaşayan daha koyu ten rengine sahip insanların yetersiz D vitamini seviyelerine sahip olduğunu gösteren kanıtlar zaten var.
D vitamini yapmak için vücudumuz, güneş ışığına, özellikle de ultraviyole B (UVB) ışığına maruz kaldığımızda cilt hücrelerimizdeki bir kolesterol metabolitini inaktif bir D vitamini formuna dönüştürür. Bu inaktif form daha sonra karaciğer ve böbreklerde daha fazla kimyasal değişikliğe uğrar.
Cildimize rengini veren pigment melanin, UVB ışığının hücrelere ulaşmasını engeller. Bu nedenle, bir kişinin cildi ne kadar koyu olursa, yalnızca güneş ışığından yeterli düzeyde D vitamini elde etmek için o kadar fazla UVB ışığına ihtiyaç duyar.
American Journal of Clinical Nutrition’da yapılan bir araştırma, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Siyah çalışma katılımcılarının% 17,5’inin D vitamini eksikliği riski altında sınıflandırıldığını, bu rakamın risk altında olan beyaz meslektaşlarının yüzdesinden yaklaşık 8,5 kat daha fazla olduğunu buldu. eksiklik.
Geçtiğimiz birkaç aydan elde edilen veriler, ABD ve Birleşik Krallık’ta, siyahların beyazlara göre COVID-19’a sahip olmaları halinde ölme olasılıklarının daha yüksek olduğunu göstermiştir.
D vitamini ve solunum yolu enfeksiyonları arasındaki ilişki göz önüne alındığında, birçok insanın vitamin ve hastalık arasında geçici bir bağlantı önermesi belki de şaşırtıcı değildir.
Öyleyse, bu bağlantıyı daha detaylı araştırmayı amaçlayan çalışmalara bakalım.
Şimdiye kadar kanıt
Birleşik Krallık’taki Ulusal Sağlık ve Bakım Enstitüsü, Haziran ayında “COVID ‑ 19’u özel olarak önlemek veya tedavi etmek için D vitamini takviyesi almayı destekleyen hiçbir kanıt bulunmadığını” bildirdi.
Kuruluş açıklamalarını, tümü “çok düşük kalitede kanıt” içerdiğini düşündüğü bir dizi yayınlanmış çalışmadan elde edilen verilere dayandırdı.
Ağustos ayında, İngiltere’deki Glasgow Üniversitesi’nden bir araştırma ekibi, Birleşik Krallık Biobank sağlık veri havuzundaki 341.484 katılımcının D vitamini düzeylerini inceledi. Bunlardan 656’sı COVID-19 ile hastaneye kaldırılmıştı ve 203’ü ölmüştü.
Yazarlar karıştırıcı faktörleri hesaba kattıktan sonra, D vitamini seviyeleri ile COVID-19 nedeniyle hastaneye yatma veya hastalıktan ölme olasılığı arasında bir bağlantı olmadığı sonucuna vardılar.
Ekibin belirttiği ana sınırlama, D vitamini ölçümlerinin yaklaşık 10 yıl önce alınmış olmasıydı.
Yine Ağustos ayında, İspanya’daki araştırmacılar, yoğun bakım ünitesi (YBÜ) yatışları ve D vitamini takviyesine bakan küçük bir klinik çalışmanın sonuçlarını bildirdi.
Ekip, bir grup hastaya, COVID-19’u tedavi etmek için bir dizi ilaca ek olarak, D vitamini için bir öncü molekül olan ek yüksek dozda kalsifediol verdi. Diğer grup kalsifediol almadı.
Araştırmacılar, “kalsifediol ile tedavi edilen 50 hastadan biri yoğun bakım ünitesine (% 2), tedavi edilmeyen 26 hastadan 13’üne (% 50) kabul edilmeli” dedi.
Bu rakamlar etkileyici görünse de, çalışma küçüktü ve birkaç sınırlaması var. Birincisi, katılımcıların D vitamini seviyelerinin çalışma öncesinde ve sırasında ölçülmemiş olmasıdır. İki grup arasında, diğer sağlık koşulları gibi karıştırıcı faktörlerde de farklılıklar vardı.
Ek olarak, çalışma açık etiketliydi, bu nedenle hem araştırmacılar hem de katılımcılar kimin D vitamini aldığını biliyorlardı, bu da önyargı için yer bırakıyor.
COVID-19 için kim pozitif çıktı?
Eylül ayının başında JAMA Network Open’da yayınlanan bir araştırma, COVID-19 testi yaptıran kişilerin D vitamini seviyelerine baktı.
Illinois’deki Chicago Üniversitesi’nden araştırma ekibi, 3 Mart – 10 Nisan 2020 tarihleri arasında üniversitenin tıp merkezinde COVID-19 testi yaptıran 4.314 kişiden alınan verileri kullandı.
Tıbbi kayıtlara bakıldığında, D vitamini seviyelerinin testten önceki bir yıl içinde ölçüldüğü, ancak ondan önceki 14 gün içinde ölçülmeyen 489 birey belirlediler.
Bu gruptan 71 kişi pozitif COVID-19 test sonuçları aldı. Bunların 32’sinde seviyeleri en son test edildiğinde D vitamini eksikliği vardı ve 39’unda eksiklik yoktu.
Bu sayılar arasındaki fark istatistiksel anlamlılığa ulaşmadı.
Ekip daha sonra, önceki D vitamini testlerine ve sonraki D vitamini takviyeleri hakkında herhangi bir bilgiye dayanarak, COVID-19 testleri sırasında kaç kişinin muhtemelen D vitamini eksikliği olduğunu tahmin etmek için bir model kullandı.
Araştırmacılar, tahmini D vitamini durumuyla ilişkili olarak pozitif COVID-19 testlerine baktıklarında, modelleri, test sırasında muhtemelen vitamin eksikliği olan kişilerin% 21,6’sının pozitif COVID-19 test sonuçları alacağını gösterdi. Eksikliği olmayanlarda bu rakam% 12,2 oldu.
Bu veriler, D vitamininin pozitif bir COVID-19 test sonucu alma olasılığında bir rol oynadığını gösterebilirken, araştırmacılar çalışmalarının birçok sınırlamasını dikkatli bir şekilde açıkladılar.
Makalede, “D vitamini eksikliğini azaltmak için müdahalelerin rastgele klinik denemelerinin, hem geniş popülasyon müdahaleleri hem de D vitamini eksikliği riski yüksek olan gruplar arasındaki müdahaleler dahil olmak üzere COVID-19 insidansını azaltıp azaltamayacağını belirlemek için gerekli olduğunu belirtiyorlar. veya COVID-19. ”
Yine Eylül ayında, PLoS ONE dergisi Secaucus, NJ’deki Quest Diagnostics ve Massachusetts’teki Boston Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden araştırmacılar tarafından yürütülen büyük bir retrospektif çalışmanın bulgularını yayınladı.
Ekip, kaydedilmiş COVID-19 test sonuçları olan 191.779 kişiden alınan verilere ve önceki 12 ayda yapılan testlerden D vitamini seviyeleri hakkındaki bilgilere baktı.
Analizleri, yeterli D vitamini seviyesine sahip 27.870 kişinin% 8.1’inin SARS-CoV-2 enfeksiyonu için pozitif test ettiğini, D vitamini eksikliği olan 39.190 kişinin% 12.5’inin pozitif sonuçlar aldığını gösterdi.
Veriler bir kez daha umut verici olsa da, bir takım sınırlamalar var. Örneğin, araştırmacılar verilerin özellikle iyi uymadığı bir model kullandılar.
Ayrıca, D vitamini testi sonuçları, her bir kişinin COVID-19 testi sırasında D vitamini durumunu doğru bir şekilde yansıtmamış olabilir. Ekip, kontrol etmedikleri başka kafa karıştırıcı faktörlerin de olabileceğini kabul ediyor.
Ek olarak, Quest Diagnostics’in bir D vitamini testi sattığını belirtmekte fayda var. Ve araştırmanın doğrudan şirkete bağlı olmayan tek yazarı – Boston Üniversitesi’nden Dr. Michael F. Holick, Quest Diagnostics’ten danışmanlık ücreti alıyor ve yaygın sağlık sorunlarının tedavisi olarak D vitamini savunan bir kitap yazdı.
D vitamini ve COVID-19 komplikasyonları
Medical News Today yakın zamanda, COVID-19 için hastanede tedavi görmesi gereken bir grup hastanın D vitamini durumuna bakan bir çalışma hakkında bilgi verdi.
Araştırmacılar, 235 hastanın yalnızca% 32,8’inin, yeterli olarak sınıflandırdıkları mililitre başına en az 30 nanogram D vitamini düzeyine sahip olduğunu buldular. Ayrıca yeterli D vitamini seviyeleri ile daha az şiddetli COVID-19’a sahip olmak arasında bir ilişki gördüler.
Çalışma, D vitamininin COVID-19’a karşı koruyucu bir etkisi olduğunu savunan kanıtlara eklese de, yalnızca az sayıda hastayı içeriyordu ve araştırmacılar, sosyoekonomik durum dahil olmak üzere, birkaç potansiyel karıştırıcı faktörü hesaba katmadı. COVID-19’un şiddetini etkiledi.
Araştırmacılar, daha fazla bilgi edinmek için daha büyük çalışmaları ve randomize klinik çalışmaları talep ediyor.
Bir dizi kafa karıştırıcı faktörü hesaba katacak kadar sağlam bir veri kümesine sahip olmak, potansiyel ilişkilendirmeler veya korelasyonlar ile sağlam bilimsel verilerle desteklenen bir bağlantı arasındaki önemli farkı yaratacaktır.
Ancak, D vitamini kolayca takviye edilebildiğinde etkiler gerçekten önemli mi?
Herkes için D vitamini takviyesi?
The Lancet Diabetes & Endocrinology’de yazan, İngiltere’deki Cambridge Üniversitesi Klinik Tıp Fakültesi’nden Prof. Martineau ve Prof. D vitamini ve COVID-19 arasındaki bağlantı devam ediyor.
Açıklıyorlar:
“Bunlar, kemik ve kas sağlığı için D vitamininin faydalarına dayanıyor, ancak bunların uygulanmasının, D vitamini eksikliğinin yaygın olduğu popülasyonlarda COVID-19’un etkisini de azaltma ihtimali var; uygulamasından kaybedecek hiçbir şey yok ve potansiyel olarak kazanacak çok şey yok ”diye devam ediyor.
Dünyanın dört bir yanındaki birçok hükümet, insanların yeterince almasını sağlamak için önerilen günlük vitamin seviyelerini belirlemiştir. Bu COVID-19’dan önce doğruydu.
ABD’de Ulusal Sağlık Enstitüleri (NIH), 1 yaşından büyük çocukların ve 70 yaşına kadar olan yetişkinlerin her gün 600 IU veya 15 mikrogram (mcg) D vitamini almasını önermektedir. 71 yaş ve üstü insanlara 800 IU veya 20 mcg hedeflemelerini tavsiye ediyorlar.
NIH, bu hedeflere diyet, güneş ışığına maruz kalma ve takviyelerin bir kombinasyonu yoluyla ulaşılmasını önermektedir.
D vitamini için doğal besin kaynakları arasında yağlı balık, sığır karaciğeri, peynir, yumurta sarısı ve mantarlar bulunur. Birçok kahvaltılık gevrek ve süt ve süt ürünü olmayan alternatifler, bebek mamaları gibi D vitamini ile güçlendirilmiştir.
Birleşik Krallık’ta Public Health England (PHE), her yaştan insan için günde 400 IU veya 10 mcg önermektedir. Çoğu insan ilkbahar ve yaz aylarında diyetlerinden ve güneş ışığına maruz kalmalarından yeterli D vitamini alabilir. Yılın geri kalanında böyle olması gerekmez.
PHE, “İnsanların doğal olarak D vitamini içeren veya takviye edilmiş gıdaları tüketmenin 10 mikrogram tavsiyesini karşılaması zor olduğundan, insanlar sonbahar ve kış aylarında 10 mikrogram D vitamini içeren günlük bir takviye almayı düşünmelidir.”
Ayrıca, iş veya kişisel koşullar nedeniyle güneş ışığına çok az maruz kalan veya hiç maruz kalmayan kişilerin ve “Afrika, Afro-Karayipler ve Güney Asya kökenli koyu tenli etnik azınlık gruplarının yaz aylarında güneş ışığından yeterince D vitamini alamayabileceğini ve bu nedenle tüm yıl boyunca ek almayı düşünün. ”
COVID-19 salgını ışığında, Birleşik Krallık hükümeti, pek çok insan içeride daha fazla zaman geçirebildiğinden, herkesi aktif olarak günlük vitamin takviyesi almaya teşvik ediyor.
Elbette, hükümetlerin ve halk sağlığı kuruluşlarının yeterli D vitamini almak için mücadele edenlere takviyeler önermesi mantıklı geliyor.
Ancak besin takviyelerinin tüketimi her yerde bulunmaz ve farklı ırk ve etnik gruplar arasında değişkenlik vardır.
ABD’li yetişkinler arasında multivitamin tüketimindeki eğilimleri inceleyen 2016 yılında JAMA’da yapılan bir araştırma, 2011-2012’de İspanyol olmayan beyaz çalışma katılımcılarının% 58’inin multivitamin aldığını buldu. Hispanik olmayan Siyah katılımcılar için rakam% 41 ve Meksikalı Amerikalı katılımcılar için% 29’du.
Aşırı D vitamini seviyelerinin toksik olduğunu belirtmekte fayda var. NIH, “D vitamini zehirlenmesi neredeyse her zaman takviyelerin aşırı kullanımından kaynaklanıyor” diye uyarıyor.
1-8 yaş arası çocuklar için günlük D vitamini üst sınırının 63-75 mcg veya 2,500-3,000 IU olduğunu bildirdiler. 9 yaş ve üstü çocuklar, gençler ve yetişkinler için 100 mcg veya 4.000 IU’dur.
D vitamini, COVID-19 ve ten rengi
COVID-19’dan ölme riski, marjinalleştirilmiş etnik ve ırksal geçmişe sahip insanlar arasında orantısız bir şekilde yüksektir.
Mayıs ayında MNT, Birleşik Krallık’ta önceden var olan koşulların bu risk artışını açıklayamadığını, ancak ırksal veya etnik bir azınlık grubunun bir parçası olmakla veya yoksulluk yaşamakla açık bir ilişki olduğunu tespit eden büyük bir çalışma hakkında bilgi verdi.
COVID-19 riskiyle ilgili bu verileri ve Kuzey iklimlerinde daha koyu tenli birçok insanın yeterli D vitamini düzeyine sahip olmadığı gerçeğini göz önünde bulundurarak: Marjinalleştirilmiş etnik ve ırksal gruplardan insanların daha kötü COVID-19 sonuçları yaşamasının nedeni güneş ışığı vitamini mi?
Şimdiye kadar, hipotez tam da budur.
D vitamini durumu, COVID-19 sonuçları ve cilt rengi arasındaki önerilen bağlantıya yönelik gelecekteki bilimsel araştırmalar netlik sağlayabilir.
“ABD’deki Afrikalı Amerikalı ve Hispanik popülasyonlar hem yüksek D vitamini eksikliği oranlarına sahip olduklarından hem de COVID-19’dan orantısız bir morbidite ve mortalite yükü taşıdıkları için, D vitamininin insidansı azaltıp azaltamayacağına dair araştırmalar yapmak için özellikle önemli popülasyonlar olabilir ve COVID-19’un yükü ”, JAMA Network Open çalışmasının yazarları, makalelerinde yukarıdaki notu tartıştılar.
Yine de D vitamini muhtemelen COVID-19 olan karmaşık bulmacanın yalnızca bir parçası olacak.
Journal of Human Hypertension’da yayınlanan bir mektupta, ABD ve Arjantin’den bir grup, genetik yatkınlığın suçlanabileceğini öne sürüyor. Afrikalı Amerikalıları beyaz Amerikalılardan daha fazla etkileyen bir dizi sağlık durumuna işaret ediyorlar.
“Bu farklılıkların olağan açıklaması, düşük sosyoekonomik statü ve eğitim seviyeleri, sosyal çevre, yaşam tarzı alışkanlıkları ve sağlık hizmetlerine daha az erişimdir” diye yazıyorlar. “Ancak, bu elverişsiz koşulların yeterli olmadığına dair kanıtlar var ve bazı genetik faktörler gibi [araştırmacılara] gerçek soruna daha iyi bir yaklaşmaya yardımcı olabilecek başka etkili faktörler de var.”
Bununla birlikte, Birleşik Krallık’taki East London Üniversitesi’nden Dr. Winston Morgan, “insanları ırklara ayırmak için kullanılan genlerin bağışıklık sistemimizin viral enfeksiyonlara nasıl tepki verdiğiyle bağlantılı olduğuna dair kanıt” eksikliğine işaret etti. The Guardian’daki fikir parçası.
Bunun yerine, yapısal ırkçılığın, marjinalleşmiş toplulukların COVID-19’dan neden daha fazla etkilendiğine dair çok önemli bir faktör olduğuna dair artan kanıtlar var.
MNT için özel bir fikir yazısında Dr. Morgan, COVID-19’un marjinalleştirilmiş ırk ve etnik gruplardan insanları neden orantısız bir şekilde etkilediğine dair yakın zamanda yapılan bir PHE incelemesinin sonuçlarını tartıştı.
Derlemenin tavsiyelerinin, sağlık sonucu eşitsizliklerindeki yapısal sorunları ele alma ihtiyacına odaklandığını belirtiyor.
D vitamini bir anılıyor. İncelemenin yazarları, beyaz olmayan insanların neden orantısız bir şekilde COVID-19’un olumsuz sonuçlarını deneyimlediğine dair anlayışımızı derinleştirmek için “aciliyet meselesi olarak daha fazla kanıt” ihtiyacını vurguluyor.
Wisconsin-Madison Üniversitesi Tıp ve Halk Sağlığı Fakültesi’nden Yrd. Doç. Dr. Tiffany Green MNT ile yaptığı röportajda “Sağlık eşitsizlikleri alanında çalışanlarımız üzülüyoruz ancak ırk temelli eşitsizliklere şaşırmıyoruz. COVID-19 krizinin gün ışığına çıkardığı. ”
“ABD’nin ırkçı sınıfına ve mesleki yapılarına” işaret etti. SARS-CoV-2 virüsüne kimin maruz kaldığına katkıda bulunan önemli bir faktör olarak.
Sonuç olarak, genel sağlığımızın bir parçası olarak D vitamini seviyelerimize ve ayrıca enfeksiyonlarla mücadele etme becerimize bakmak mantıklıdır. Ancak bilimin kolay cevapları nadiren olur.
COVID-19 pandemisinden kurtulmak için, toplumsal ve immünolojik faktörlerin karmaşık bir etkileşimine karşı olduğumuzu kabul edebilseydik daha iyi hizmet alırdık.
Yazar: : Yella Hewings-Martin, Ph.D.
