Jan van Eyck: Hayatı ve Sanatı
Jan van Eyck, Erken Hollanda resmi olarak bilinen şeyin ilk yenilikçilerinden biri ve Erken Kuzey Rönesans sanatının en önemli temsilcilerinden biri olan Brugge’de aktif bir ressamdı. Günümüze kalan kayıtlar, 1380-1390 civarında, büyük olasılıkla bugünkü Belçika’daki Maaseik’te doğduğunu göstermektedir.
1422 civarında Lahey’de atölye asistanları ile usta bir ressamken işe girdi ve Hollanda ve Hainaut’un hükümdarı Acınası III.John ile ressam ve vale de chambre olarak istihdam edildi. John’un 1425’te ölümünden sonra, 1429’da ölümüne kadar yaşadığı Brugge’e taşınana kadar Lille’de çalışan, Burgundy Dükü İyi Philip’e saray ressamı olarak atandı. Philip tarafından büyük saygıyla karşılandı ve dük ile Portekizli Isabella arasında bir evlilik sözleşmesi olasılığını araştırmak için 1428’de Lizbon da dahil olmak üzere bir dizi diplomatik ziyarette bulundu.
Hayatta kalan yaklaşık 20 tablo, Ghent Altarpiece ve Torino-Milan Saatlerinin ışıklandırılmış minyatürlerinin yanı sıra, hepsi 1432 ile 1439 arasında tarihlendirilmiştir. On tanesi, ALS ICH KAN ( Yunanca karakterlerle resmettiği adı) kelime sloganının bir varyasyonu ile tarihlendirilmiş ve imzalanmıştır.
Van Eyck, sunaklar, tek panelli dini figürler ve görevlendirilen portreler de dahil olmak üzere hem laik hem de dini konuları resmetti. Çalışmaları arasında tek paneller, diptikler, triptikler ve poliptik paneller bulunmaktadır. Ressamın finansal olarak güvende olduğunu ve istediği zaman resim yapabilmesi için sanatsal özgürlüğe sahip olmasi için Philip tarafından peşin olarak ödendi. Van Eyck’in çalışmaları Uluslararası Gotik tarzdan geliyor, ancak kısa süre sonra kısmen natürali ve gerçekçiliğe daha fazla önem verilerek gölgede bıraktı. Yağlı boya kullanımındaki gelişmelerle yeni bir virtüözlük seviyesine ulaştı. Oldukça etkiliydi ve teknikleri ve tarzı Erken Hollanda ressamları tarafından benimsendi ve rafine edildi.
Gençlik Yılları
Jan van Eyck’in erken yaşamı hakkında çok az şey biliniyor ve doğumunun ne tarihi ne de yeri belgeleniyor. Hayatının ilk kaydı, Lahey’deki Bavyera John mahkemesinden geliyor ve 1422 ile 1424 arasında, o zamanlar valet de chambre rütbesiyle saray ressamı olan Meyster Jan den malre’ye ödeme yapıldı. bir ve sonra iki asistan. Bu, en geç 1395 doğum tarihini gösteriyor. Bununla birlikte, Londra’daki olası 1433 otoportresindeki görünür yaşı, çoğu akademisyene 1380’e yakın bir tarihi gösterir. 16. yüzyılın sonlarında Liège prens-piskoposluğunun bir ilçesi olan Maaseik’te doğduğu tespit edildi. soyadı ise, üç meşe kabuğuna sahip armalarla ilgili şecere bilgilerinden dolayı Bergeijk yeriyle ilgilidir; bu bilgi aynı zamanda Rode Lordlarından kaynaklandığını da ima ediyor. Elisabeth Dhanens, “meierij van’s-Hertogenbosch” daki Peelland bölgesinde Rode Lordlarından gelen diğer ailelere benzer şekilde, üç ayda bir “baba arması, altın, üç mil laurik asit” halini yeniden keşfetti. Kızı Lievine, babasının ölümünden sonra Maaseik’te bir rahibe manastırındaydı. Portrait of Cardinal Niccolò Albergati için hazırladığı çizimin notları Maasland lehçesiyle yazılmıştır.
Bir kız kardeşi Margareta ve muhtemelen çıraklığına hizmet ettiği Hubert (1426’da öldü) ve her ikisi de aynı zamanda ressam olan Lambert adında en az iki erkek kardeşi vardı, ancak doğum sıraları belirlenemedi. Güney Fransa’da çalışan bir diğer önemli ve oldukça genç ressam Barthélemy van Eyck’in de bir ilişki olduğu tahmin ediliyor. Jan’ın nerede eğitim gördüğü bilinmemekle birlikte, Latince bilgisine sahipti ve yazıtlarında Yunan ve İbrani alfabelerini kullanarak klasiklerde eğitim aldığını gösteriyordu. Bu eğitim seviyesi ressamlar arasında nadirdi ve onu kültürlü Philip için daha çekici hale getirebilirdi.
Van Eyck, Hollanda, Hainault ve Zeeland’ın hükümdarı olan Bavyera-Straubing’li John’a resmi olarak hizmet etti. Bu zamana kadar küçük bir atölye kurdu ve Lahey’deki Binnenhof sarayının yeniden dekore edilmesine dahil oldu. John’un 1425’teki ölümünden sonra Bruges’e taşındı. 1425. Koleksiyonluk bir ressam olarak ortaya çıkışı genellikle Philip’in mahkemesine atanmasının ardından gelir ve bu noktadan itibaren mahkemedeki faaliyeti nispeten iyi belgelenmiştir. Mahkeme sanatçısı ve diplomat olarak görev yaptı ve Tournai ressamlar loncasının kıdemli bir üyesiydi. 18 Ekim 1427’de, Aziz Luka Bayramı’nda bir ziyafete katılmak için Tournai’ye gitti.
Mahkeme maaşı onu görevlendirilen işten kurtardı ve büyük ölçüde sanatsal özgürlüğe imkan tanıdı. Takip eden on yıl içinde Van Eyck’in ünü ve teknik yeteneği, çoğunlukla yağlı boyanın işlenmesi ve manipülesine yönelik yenilikçi yaklaşımlarından büyüdü. Akranlarının çoğunun aksine, itibarı hiç azalmadı ve sonraki yüzyıllar boyunca iyi kabul edildi. Petrole devrimci yaklaşımı öyle bir efsaneydi ki, Giorgio Vasari tarafından sürdürülen bir efsane, yağlı boyayı icat ettiği ortaya çıktı.
Olgunluk ve Resimde Başarı
Hayatı boyunca devrimci olarak kabul edilen van Eyck’in tasarımları ve yöntemleri ağır bir şekilde kopyalandı ve yeniden üretildi. Sanat tarihinin ilk ve hala en belirgin imzalarından biri olan (ALS ICH KAN) sloganı, ilk olarak 1433’te bir Türbanlı bir adamın portresinde (Portrait of a Man in a Turban) ortaya çıktı ve bu da o zamanlar ortaya çıkan özgüveninin bir göstergesi olarak görülebilir. 1434 ve 1436 yılları arasında, Şansölye Rolin Madonna, Lucca Madonna ve Canon van der Paele ile Virgin and Child gibi eserler ürettiğinde genellikle yüksek noktası olarak kabul edilir. Muhtemelen 1432’de çok daha genç Margaret ile evlendi, aynı zamanda Bruges’de bir ev satın aldı; iki çocuğundan ilki 1434’te doğarken, taşınmadan önce hiç bahsetmedi. Margaret hakkında çok az şey biliniyor; kızlık soyadı bile kayboldu – modern kayıtlar çoğunlukla Damoiselle Marguerite olarak adlandırılıyor. Aristokrat doğum oldu, alt asalet, kıyafetlerini gelen Arnolfini Portre, gelin tarafından giyilen güzelmiş, fark değil, ama moda olan dikey olarak kanıtlanmamış olsa olabilir. Daha sonra, ünlü bir ressamın dul eşi olarak Margaret, Jan’ın ölümünden sonra Bruges şehri tarafından mütevazı bir emekli maaşı aldı. Bu gelirin en azından bir kısmı piyangoya yatırıldı.
Van Eyck, 1426 ve 1429 yılları arasında Burgundy Dükü Philip adına bir dizi yolculuk yaptı ve kayıtlarda yıllık maaşının katları tarafından ödenen “gizli” komisyonlar olarak tanımlandı. Onların kesin doğası hala bilinmiyor, ancak mahkemenin elçisi olarak hareket etmesini içeriyor gibi görünüyor. 1426’da, muhtemelen Kutsal topraklara, Kudüs’ün topografik doğruluğuna ağırlık veren bir teoriye, 1440 yılına kadar atölyesinin üyeleri tarafından tamamlanan bir resim olan “belirli uzak topraklara” doğru yola çıktı.
Daha iyi belgelenmiş bir komisyon, Portekizli Isabella Dükü’nün düğününe zemin hazırlamayı amaçlayan bir grupla birlikte Lizbon’a yapılan yolculuktu. Van Eyck, Gelini boyamakla görevlendirildi, böylece Dük evlenmeden önce onu görselleştirebildi. Portekiz veba ile basmış olduğu için, onların mahkeme gezici oldu ve Hollandalı parti avis out-of-the-way kalede onları bir araya geldi. Van Eyck orada dokuz ay geçirdi, Isabella ile birlikte Hollanda’ya geri döndü; çift 1429 Noel’de evlendi. Prenses muhtemelen özellikle çekici değildi ve Van Eyck’in onu şimdi kayıp portrede nasıl aktardığı tam olarak buydu. Tipik olarak, bakıcılarını onurlu olarak gösterdi, ancak kusurlarını gizlemedi.[20] döndükten sonra, Philip için resmi bir tören sırasında 6 Mayıs 1432’de Saint Bavo Katedrali’nde kutsanan Ghent Sunağını tamamlamakla meşguldü. 1437’den gelen kayıtlar, Burgonya soylularının üst sıraları tarafından yüksek saygınlıkta tutulduğunu ve yabancı komisyonlarda istihdam edildiğini söylüyor.
