Uluslararası Kadınlar Gününün Değişen Tarihi
Kronolojik tartışmalar, Uluslararası Kadınlar Günü’nün tarihini gölgeliyor. Tarihi kökenlerinin ortak bir versiyonuna göre, 1907’de New York’taki kadın giyim ve tekstil işçilerinin acımasızca bastırılan protestosunun 50. yıldönümünü kutlamak için kuruldu. Ancak bu hikayeyle ilgili bir sorun var: Ne 1857 protestosu ne de 50. yıldönümü hariç fiilen gerçekleşmemiş olabilir. Aslında, 1980’lerde ortaya çıkan araştırmalar, Soğuk Savaş dönemi Uluslararası Kadınlar Günü’nü sosyalist kökenlerinden ayırma çabasının bir parçası olarak, köken mitinin 1950’lerde icat edildiğini ileri sürüyor.
Tarihçi Temma Kaplan, 28 Şubat 1909’da New York’ta düzenlenen ilk resmi Ulusal Kadınlar Günü’nü ziyaret etti. (Amerika Sosyalist Partisi üyesi organizatörler, çalışan kadınların katılabilmesi için Pazar günü olmasını istemişlerdi.) Binlerce insan, hedefleri farklı olmaklam beraber olan süfrajet ve sosyalist nedenleri birleştiren çeşitli eylemlere katıldı. İşçi organizatörü Leonora O’Reilly ve diğerleri, 34. Cadde ve Üçüncü Cadde’deki Murray Hill Lisesi’ndeki ana toplantıda kalabalığa seslendi. Brooklyn’de, yazar Charlotte Perkins, Gilman Parkside Kilisesi cemaatine şunları söyledi: “Bir kadının görevinin evine ve anneliğine odaklanması gerektiği doğrudur… [ama] ev bir bütün anlamına gelmelidir. Dört oda veya bir şehir veya bir eyalet hatta bir ülkeyle sınırlandırılmamalıdır. “
- Okumaya devam et:
- Koronavirüs’ün Yeniden Enfeksiyonu Yakında Gerçekliğimiz Olacak
Avrupa’da da “kadın günü” kavramı benimsendi. 19 Mart 1911’de (1871’de Fransa’yı kısa bir dönem yöneten radikal bir sosyalist hükümet olan Paris Komünü’nün 40. yıldönümü), dünya çapında 1 milyondan fazla insanı mitinglere çeken ilk Uluslararası Kadınlar Günü olarak düzenlendi. 1914’te Birinci Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle, sosyal reform girişimlerinin çoğu durma noktasına geldi, ancak kadınlar Uluslararası Kadınlar Günü’nde yürüyüş ve gösteri yapmaya devam etti.
En dramatik olarak, 23 Şubat 1917’de (Rusya’nın Gregoryen takvimine göre; Batı’da 8 Mart idi) başlayan Rus feminist Alexandra Kollontai liderliğindeki büyük gösteri, Çar II. Nicholas ve Rus Devrimi. Çar’ın tahttan çekilmesinden sonra, bir kurucu meclis seçilinceye kadar kurulan geçici hükümet, kadınlara seçme hakkını veren büyük bir gücün ilk hükümeti oldu.
Rusya Komünist Partisi’nin kurucusu Vladimir Lenin, öneminin farkında olarak 1917’de Kadınlar Günü‘nü resmi bir Sovyet bayramı ilan etti. İspanya ve Çin’deki komünistler daha sonra bu tatili de kabul ettiler. (1945’ten bir süre sonra, terminoloji değişti ve “Kadınlar Günü”, “Kadınlar Günü” oldu.) 1970’lerin ortalarına kadar, Uluslararası Kadınlar Günü esas olarak sosyalist ülkelerde kutlanacaktı.
1975 yılında, Uluslararası Kadınlar Yılı olarak tanınan Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, 8 Mart’ı Uluslararası Kadınlar Günü olarak kutlamaya başladı. 2014 yılına gelindiğinde 100’den fazla ülkede kutlandı ve 25’ten fazla ülkede resmi tatil yapıldı. Ancak yıllar içinde Uluslararası Kadınlar Günü kutlamaları, tatilin siyasi kökenlerinden uzaklaştı. Örneğin Arjantin’de, erkekler hayatlarındaki kadınlar için çiçek ve başka hediyeler satın alarak büyük ölçüde ticarileştirildi. Çin’de, ülkenin Uluslararası Kadınlar Günü ile olan uzun geçmişine rağmen, son tatil etkinlikleri moda şovları gibi alışveriş ve güzellik etkinliklerine odaklandı. Geçen yıl, biraz tuhaf bir haraç olarak, bir grup Çinli erkek, kadın olmanın “zorluğunu yaşamak” amacıyla elbiseler ve topuklu ayakkabılarla bir dağa tırmandı.
Sosyalizm ve komünizmle olan bağları nedeniyle, belki de Uluslararası Kadınlar Günü’nün diğer ülkelerde olduğu gibi Birleşik Devletler’de gündemde olmaması şaşırtıcı değil. Ancak son zamanlarda, uluslararası dijital pazarlama şirketlerinin, tatili (daha az politik haliyle) PepsiCo ve diğer markaların kurumsal desteğiyle tamamlanan Amerikan kültürüne daha da çok taşındı. Diğer kadın grupları ise kadınlar ve emekçiler için tanınma, haklar talep etmeye devam ederek Uluslararası Kadınlar Günü’nü geri kazanmaya ve onu aktivist geçmişine geri döndürmeye çalışıyor.
