İnsanlar 100 yıl sonra neye benzeyecek?
“Düzenli vücut yükseltmeleri alacağız”: İnsanlar 100 yıl sonra neye benzeyecek? Mekanik dış iskeletler, biyonik uzuvlar, yüklenebilir beyinler: altı uzmanın 2118 vizyonu
Geleceği yeniden biçimlendirmek çoğu zaman aptalca bir oyun. Şu anda çılgınlık – teknolojik, politik, ekonomik, ekolojik ve ruhsal olarak havada o kadar çok şey var ki, 2118 yılına kadar yeni biyonik dış iskeletlerimizin tadını çıkarırken mağaralarda titreyeceğiz gibi görünüyor. Yaşam beklentisi son yıllarda yatay bir seyir izledi. Yüzyılın ortalarına doğru; Yakın gelecek daha genç ve daha yaşlı ve daha şişman görünmüyor, daha çok gelişmiş dünyada medyan yaş olarak, yüzyılın ortalarına doğru 40’ı geçti.
Okumaya devam et:
Ancak şu anda ortaya çıkan tüm gelişmelerden, sisteme en fazla kaosu sokacak gibi görünen, insan vücuduna odaklanan teknolojidir. California biyoteknoloji girişimleri, ölümü “isteğe bağlı” yapmaktan bahsediyor. Facebook telepatik arayüzler üzerinde çalışıyor. Biyonik uzuvlar yakında insan uzuvlarından daha iyi performans gösterecek. Crispr-Cas9 gen düzenleme teknolojisi teorik olarak genomlarla oynamamıza izin veriyor. Tamamen farklı şekillerde bakabilir, düşünebilir ve hissedebiliriz.
Vücudumuza bir donanım parçası gibi davranmaya hazır mıyız? Oraya varabiliriz. Bilgi çağına kabaca adım atarak popülaritesini artıran dövmeler kadar zararsız bir şey alın. Tek bir ışıkla bakıldığında, biraz retro moda trendi. Bir başkasında, fiziksel benliğimizi değiştirmek için artan bir isteklilik gösterirler. Bunları gerçek iyileştirmeler gelmeden önce cerrahın izleri olarak düşünebilirsiniz. Altı bilim insanı ve düşünürden gelecek yüzyılda bedenle ilgili vizyonlarını paylaşmalarını istedim.
Yetenekli insanlar protez uzuvları kullanacak: Samantha Payne, Bristol merkezli bir robotik firması olan Open Bionics’in kurucu ortağı ve baş işletme sorumlusu
2014’te başladığımızda, sadece protezlerin maliyetini düşürmeye değil, aynı zamanda engellilikle ilgili sosyal damgalamayla mücadeleye de odaklanmaya karar verdik. Bunu yapmanın en iyi yolunun süper kahramanların anlatımından yararlanmak ve cihazları süper şık ve kıskanılacak hale getirmek olduğunu bulduk. Çocukların okula girip yeni biyonik ellerini göstermelerini ve arkadaşlarını kıskandırmalarını istedik. Bu, amputelerin daha önce sahip oldukları deneyimin tam tersi, sıfır işlevselliğe sahip sahte bir ele veya protez kancaya sahip olacaklardı.
Şimdi, biyonik cihazların soğuduğu bu ilginç sosyal fenomeni görüyoruz. Popüler kültüre daha çok yerleştirilmişler, daha çok ünlüler. Ve bu teknolojinin sağlıklı insanlar için nasıl kullanılabileceğini görüyoruz. Alman Ottobock şirketi tıbbi kullanım için protez uzuvlar üretti ve şimdi VW çalışanları için fabrikadaki performanslarını artırmak için mekanik dış iskeletler yapıyor. Roam Robotics, kayakçılar için bir dış iskelet yarattı. Daha fazlasını göreceğiz. Tek ihtiyacımız olan daha küçük motorlar, daha iyi piller; Bileşenler ilerlediğinde ürünler piyasaya çıkacaktır.
Donanımın insan vücudundan daha iyi performans gösterebileceği noktaya geleceği kanısındayım. Bu küçük bir zorluk değil – insan vücudu inanılmaz derecede karmaşık. Elin gücü, el becerisi ve duyusal geri bildirimini taklit etmek gerçekten zordur. Ama oraya varacağız. Ve sonra insanların uzuvlarını değiştirmek istemelerine ne engel olacak? Halihazırda sosyal medyada sağlıklı uzuvları biyonik olanlarla değiştirmenin cazip olduğunu söyleyen pek çok kişi var.
Büyük bir kültürel değişim yaşandığını hissediyorum. Daha genç ampüteler ile 40 yaş ve üstü olanlar arasında çok belirgin bir boşluk bulduk. Büyükler, gerçek cilde olabildiğince yakın bir biyonik el istiyorlardı. Genç neslin hepsi son derece kişiselleştirilmiş eller istiyor. Uygunluğa değer veren bir toplumdan, bireyselliği kutlayan bir topluma geçtik. İnsanlar vücutlarını denemeye daha isteklidir. Tamamen açık.
“2030’a kadar, insanların iyileştirmeler için düzenli olarak “tamirhanelere” gitmesini bekliyorum”: Zoltan Istvan, trans hümanist yazar ve kampanyacı
Transhumanist partinin adayı olarak 2016 ABD başkanlığı için aday olurken elime bir çip implantı enjekte ettim. O zamanlar, bunlara sahip olan sadece bir avuç insan tanıyordum. Şimdi on binlerce kişi bunu yapıyor – ve bazı şirketler, patronların iş akışını daha iyi izleyebilmeleri için çalışanlarını buna teşvik ediyor. İmplantlar, trans insan geleceğimizin küçük bir parçasıdır. Zaten biohacker’ların sağlıklı uzuvları kesip, beyin kontrollü robotik olanlarla değiştirmeyi planladığını biliyorum. Robotik uzuvlar, insan uzuvlarından daha işlevsel olmaktan 15 yıl sonra hala siborg olmayı arzulayan insanları durdurmayacak. Yeni teknoloji ortaya çıktıkça robotik uzuvlar yükseltilebilir.
İşin geleceği daha karmaşık. Robotlar tüm işlerimizi çalmakla tehdit ediyor. Kaliforniya’daki Kernel ve Neuralink gibi şirketler sorunu halihazırda ele alıyor ve insanları daha verimli çalışanlar haline getirmeye çalışıyor. Yapay zeka ve internet dahil olmak üzere insan beyninin makine zekası ile gerçek zamanlı iletişim kurmasını sağlayan sinir protezleri yaratmayı hedefliyorlar.
“Binlerce yıldır yaşayan insanlara sahip olabilirsiniz”: Aubrey de Gray, biyomedikal gerontolog ve yaşa bağlı hastalıklara odaklanan bir hayır kurumu olan Sens Research Foundation’ın baş bilim sorumlusu
Yaşlanmayı 20 yıl içinde kesin kontrol altına alma şansımız 50/50 var diyebilirim. 100 yıl içinde, bu hedefe ulaşma şansımız% 80 veya% 90’dır. Yine de yaşlanmanın kontrol edemediğimiz yönleri olacak – çeşitli hücresel ve moleküler hasar türleri – ancak bu hasarın önemli riskler getirmediği bir rahatlık bölgesinde iyi kalabileceğiz.
Yaşlanmadığımız zaman, uzun ömürlülüğümüz başka faktörler tarafından tanımlanacaktır. Bugünün erken yetişkinlik dönemindeki ölüm oranlarından yola çıkarsak, buna kaba bir sayı koyabiliriz. 26 yaşında ölenlerin oranı artık binde birden az. Yaşlanmayı ortadan kaldırırsak, bu oran her geçen yıl aynı kalacaktır: Bundan çıkarım yapın ve binlerce yıl yaşayan insanlara sahip olabilirsiniz. Ayrıca araba kazaları, salgınlar ve asteroitlere de değineceğiz – bu nedenle insanların ortalama olarak ne kadar yaşayacağına dair bir sayı koymanın bir anlamı yok.
“Beden insan unsurlarına sahip olacak, ancak teknolojiyle bütünleşecek”: Braden Allenby, Arizona Eyalet Üniversitesi’nde çevre mühendisi ve The Techno-Human Condition’ın ortak yazarı
Gezegendeki yaşamın evriminde en kritik olanın insanların olduğu bir çağ olan Antroposen’e giriyoruz. Ancak insanlar sadece Dünya’yı değiştirmiyor, aynı zamanda kendimizi de tasarlıyoruz. Yapay zeka ve gen düzenleme teknolojisi, insanın bir tasarım alanı haline geldiği anlamına gelir.
İnsan dünyası ile birlikte büyüdüğümüz doğal dünya arasındaki bölünmenin modası geçmiş görünmeye başlayacağına inanıyorum. Bireysel benliklerimizi tekno-insan ağlarına kaynaştırdıkça insan çok farklı hale gelecektir. Kendimizi Kartezyen bireyler olarak düşünmeye alışkınız: doğadan ayrı, diğer insan biçimlerinden ayrı. Ancak son birkaç on yılda bilişsel süreçlerimize ne olduğuna bakarsanız, bunun zaten değiştiğini göreceksiniz. Bilişsel becerimizin büyük bir kısmını Google’a zaten verdik. Google Haritalar onlara nereye gideceklerini söylediği için insanlar artık haritaları okuyamıyor. Darpa (ABD ordusunun İleri Savunma Araştırma Projeleri Ajansı) kısa süre önce bir kişiyi birden fazla insansız hava aracını telepatik olarak kontrol edebilmek için parçaladı. Bu sadece başlangıç.
“Beyni çevrimiçi hale getirmek istiyorum”: Beyin-makine arayüzleri tasarlayan California girişimi Kernel’in kurucusu Bryan Johnson
100 yıl sonra nasıl olacağımız, bir tür olarak sorabileceğimiz en alakalı sorulardan biridir. Genelde insanların kendi yaşam koşullarını ve çocuklarının yaşamlarını da makul bir şekilde tahmin edebildiği bir durum olmuştur. Şimdi, değişim oranı öyle ki, on ya da iki yıldan daha ilerisini göremeyiz. Amaç, insanların geleceği tahmin etmesini sağlamak değil. Geleceği tahmin edemeyeceklerini takdir etmelerini sağlamak ve geleceği düşünmek için alternatif modeller yaratmaktır.
Kendimizi radikal bir şekilde geliştirebilmekten sadece birkaç araç keşfi uzaktayız. Diğer vücut işlevlerinin şu anda çevrimiçi olmasına benzer şekilde, beyni çevrimiçi hale getirecek beyin-makine arayüzleri oluşturuyorum. Eğer olmasını istiyorsanız ayak sesleriniz “çevrimiçi”. Yediğiniz yemeğin besin değeri de “çevrimiçi” olabilir. Ama beynin çevrimdışı. Beyninin içinde neler olup bittiğini öğrenmek istiyorsam, sana sormalıyım: “Kafanda neler oluyor?” Daha sonra beyninizin farkında olduğunuz küçük bölümünü sorgulayacaksınız. Yapmak istediğim şey, beynin mümkün olduğunca çoğunu çevrimiçi hale getirmek ve onu akıllı telefonlar kadar varlığımızın bir aracısı haline getirmek.
