[avatar user=”guney_naim” size=”medium” align=”left” link=”https://www.fikrikadim.com/author/guney_naim/” /]
Bugün Sevgili büyüğümüz Halit Yöntem’in vefatını büyük bir teessürle öğrendim. Halit abiye bu vesileyle Allah’tan rahmet diliyorum. Mekanı cennet olsun. Kardeşi Bahtiyar abiye de sağlık ve afiyet dolu günler temenni ediyorum…
Düz mahallenin ve Ordu’nun köklü birkaç esnafından birisi olan Yüzbinlik’lerin Egem lakaplı Halit ağabeyi bildiğimiz kadarıyla sizlere tanıtayım. Öncelikle Halit ve Bahtiyar Yöntem’in babası Mahmut dayı ve annesi Ayşe Hanım teyzede muhterem insanlar olarak rahmetle anmak gerekir. Asıl adı “ Sefa Bakkalı” olan Yöntem ailesine lakap olarak “ Yüzbinlikler” denmesinin nedeni kendilerine milli piyangodan “Yüzbin lira” gibi o zamanın değeriyle büyük bir ikramiye vurmuş ve o parayla bu işyerini kurmuş oldukları anlatılıyordu.
Onlar iş yerinde daima kaliteli mallar bulundurmuş, ürünlerini en uygun şekilde satmış, örnek ve güler yüzlü esnaf olarak tanınmışlardı. Yüzbinlikler, ayrıca kalem, defter, gazoz, leblebi tozu, kaynana şekeri, olta, misine, spor aletleri gibi her tür ilginç emtialar satardı.
Halit ve Bahtiyar Yöntem kardeşler Sefa Bakkalı iken işyerinde bir dönem tostçuluk da yapmışlardı… Ordu’lular, o eski yıllarda Yüzbinlikler’de “Ufuk gazozu” veya çilek aromalı “Gencel gazozu” eşliğinde çok tostlarını yediler. Tostun yanında gençler kiralık çizgi romanlar okudular. Düz mahalle civarındaki birçok bayan komşunun da müşterisi olan “Yüzbinlikler” gün gezmelerine gelen misafirler ve aileler için özel karışık tostlar yaptırdıkları anlatılıyor.
Sırrı Paşa Caddesinin gençleri mutlaka günde birkaç saatini geçirdiği Sefa Bakkaliyesi diğer adıyla da “Yüzbinlikler” sucuklu domatesli karışık tostu ve peynirli domatesli karışık tostlarıyla meşhurdu. Aslında Ordu’da her muhitte herkesin lezzetle tost yediği ve çok beğendiği başka mekânlar da vardı. Ama Sırrıpaşalı gençler için Yüzbinliklerin tostu ve mekânı bir başkaydı. Çünkü insan olarak da Halit (Egem) Yöntem abi kimseyi üzmez kalbini kırmazdı. O herkesle şakalaşırdı. Güler yüzü olması, sempatikliği ve sohbeti unutulmazdı.
Yüzbinliklerin dükkanından birçok Ordulu gençte gelip geçmişti. O zamanın gençlerinden gideceği ekonomik anlamda kafe türü yerler pek yoktu. Ordu’lu gençlerde “Tostçu Egem” dedikleri, Yüz binliklere takılıp,vakit geçirirler,sevdikleri kızları yakından görüşme imkanı sağlarlardı.
Ayrıca,19 Eylül İlkokulu öğrencilerine teneffüslerde 25 kuruşa daha küçük “öğrenci işi” tostlar da satmaya başlamışlardı… Öğrenciler kendilerine has yapılan o küçük tostlara çok rağbet edince “Yüzbinlik” yoğun talebi yetiştiremedi. Bu yüzden teneffüsten önceden tostları kızartıp beyaz kağıtlara sarıp 19 Eylül öğrencilerine satmak için hazırlıyordu. Kardeşi Halit ile birlikte 60 sene önce ticarete başlayan Bahtiyar Yöntem ise aynı iş yerinde oğlu Barış Yöntem ile yola devam ediyor.
Çocukluğumuzun unutulmaz esnaflarından olan Sevgili Halit Yöntem’in kaybına çok üzüldüm. Onların yokluğu Ordu sosyal hayatının bir safhasının hüzünle kapanışı gibidir. Halit Abi nurlar içinde uyusun. Kardeşi Bahtiyar Yöntem’e de uzun yıllar diliyor, aileye sabırlar temenni ediyorum.
